Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ. 20:

ὁ δὲ Ἡσίοδοσ καὶ πλέον εἶναι τοῦ παντόσ φησι τὸ ἥμισυ, τὰσ ἐκ τοῦ πλεονεκτεῖν βλάβασ οἶμαι καὶ ζημίασ λογιζόμενοσ. τίσ γὰρ πώποτε ἢ βασιλεὺσ ἢ δυνάστησ ἢ δῆμοσ ἐπιχειρήσασ ὑπερβῆναι τὸ δίκαιον καὶ τοῦ πλείονοσ ὀρεχθῆναι οὐχ ἅπασαν μὲν τὴν ὑπάρχουσαν εὐδαιμονίαν ἀπέβαλε, μεγάλαισ δὲ καὶ ἀμηχάνοισ ἐχρήσατο συμφοραῖσ, ἅπασι δὲ τοῖσ μετ̓ αὐτὸν παραδείγματα ἐμφανῆ τῆσ ἀνοίασ καὶ τῆσ πονηρίασ κατέλιπεν; ἢ τίσ τῶν ἐλαττοῦσθαι βουλομένων καὶ τὴν δοκοῦσαν ἧτταν ῥᾳδίωσ ὑπομένειν οὐ πολλαπλάσια μὲν τῶν ἄλλων ἐκτήσατο, αὐτομάτωσ αὐτῷ καὶ δίχα πόνου περιγιγνόμενα, πλεῖστον δὲ χρόνον τὴν εὐημερίαν κατέσχεν, ἀσφαλέστατα δὲ ἐχρήσατο τοῖσ παρὰ τῆσ τύχησ ἀγαθοῖσ;