Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 3:

βουλευτήρια μὲν καὶ θέατρα καὶ συλλόγουσ ἀτιμάσασ, ἐκκλησιάζων δὲ μόνοσ αὐτόσ· καὶ θεωρῶν οὐκ ὀρχουμένουσ οὐδὲ ᾅδοντασ οὐδὲ πυκτεύοντασ οὐδὲ παλαίοντασ, ἀλλ̓ ὠνουμένουσ καὶ βαδίζοντασ καὶ λαλοῦντασ καὶ μαχομένουσ· ποτὲ μὲν τούτοισ ἅπασι προσέχων εὖ μάλα καὶ τερπόμενοσ πολὺ μᾶλλον ἢ παῖδεσ ἐν ἀγῶσι καὶ θεάτροισ, οὐ προκαταλαμβάνων οὐδὲ ἀγρυπνῶν οὐδὲ θλιβόμενοσ· ποτὲ δὲ αὖ μήτ̓ ἀκούων μηδενὸσ μήθ̓ ὁρῶν, ἀλλὰ μηδ̓ εἶναι νομίζων αὐτούσ, ἐννοῶν ὃ βούλεται καὶ πράττων ἀδεῶσ. ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν λαμπρὸν ἡγοῦμαι καὶ μακάριον, εἴ τισ ἐν οἰκέταισ ἐλεύθεροσ εἶναι δύναται καὶ ἐν ὑπηκόοισ αὐτόνομοσ·