Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 15:

τί οὖν ἐστιν ὅ γε ἐγὼ ποιῆσαι δυνάμενοσ, ὥστε ἀπαλλάξαι ὑμᾶσ τῆσ ἀπορίασ, οὐ βούλομαι, ἤ διότι πρὸσ ἐμὲ οὕτωσ ἔχετε; ὅτι νὴ Δία τὰσ στοὰσ ἐπὶ τῶν θερμῶν ᾠκοδόμηκα καὶ ἐργαστήρια· τοῦτο γά ἐστιν, ὅ φασιν ἔνιοι ἀδικεῖσθαι ὑπ̓ ἐμοῦ τὴν πόλιν. καὶ τίνα πώποτε ἢ ὑμεῖσ ἢ ἄλλοσ τισ ἀνθρώπων ἐμέμψατο ἐν ἀγρῷ αὑτοῦ οἰκίαν οἰκοδομοῦντα; ἢ παρὰ τοῦθ̓ ὁ σῖτοσ πλείονόσ ἐστι; καίτοι πέντε μυριάδων ἐώνημαι τὸ χωρίον, τῷ παντὶ πλείονοσ τιμῆσ τῆσ ἀξίασ. ἀλλ̓ ἐγὼ αἰσχύνομαι νὴ τὸν Δία καὶ τοὺσ θεούσ, εἴ τισ τῶν πολιτῶν, οὐ γὰρ δή γε ἡ πόλισ, οὕτω μοχθηρόσ, ὥστε λυπεῖσθαι καὶ φθονεῖν, ἐάν τινα ἴδῃ στοὰν ἢ ἐργαστήριον ᾠκοδομηκότα.