Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 5:

δεῖ δὲ τὸν ἐπιεικῆ καὶ μέτριον ἄνδρα καὶ ταύτην παρέχειν τὴν ἐξουσίαν τοῖσ ἑαυτοῦ πολίταισ. τὸ γὰρ μηδένα ἐν πόλει μήτε ἀντιλέγειν ἑνὶ μήτε μέμφεσθαι κἂν ἅπαντα φαίνηται ποιῶν καλῶσ, οὐ δήμων ἐστὶν οὐδὲ ἐπιεικέσ, ἀλλὰ μᾶλλον φιλεῖ τὸ τοιοῦτον συμβαίνειν τοῖσ τυράννοισ ἢ τοῖσ εὐεργέταισ. εἰ οὖν εἰσί τινεσ πρὸσ ἐμὲ δυσκόλωσ διακείμενοι, τούτοισ μάλιστα πιστεύω. δῆλον γὰρ ὡσ νομίζοντέσ με ἀγαπᾶν τὴν ἐμαυτοῦ πατρίδα καὶ πάντα τρόπον αὔξειν οὕτωσ ἔχουσιν. ἐὰν οὖν πεισθῶσιν ὅτι καὶ ταύτην ἡγοῦμαι πατρίδα, καὶ πράττειν ὑπὲρ αὐτῆσ ὅ,τι ἂν δύνωμαι πρόθυμόσ εἰμι, ῥᾳδίωσ μεταβαλοῦνται καὶ ἀγαπήσουσί με τοῖσ ἄλλοισ ὁμοίωσ.