Dio, Chrysostom, Orationes, ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 13:

ἀμφότερα δὲ καὶ τύραννοσ καὶ σοφὸσ μόνοσ. παρὰ τοῦτον ὁ Σόλων ἐλθὼν καὶ τυχὼν τῶν κοινῶν· κοινὰ γὰρ τὰ φίλων· ἀλλ̓ ὅμωσ ἀνδριάντοσ οὐκ ἔτυχεν, οὐ δήπου καταφρονῶν ἀνδριάντοσ, ἀλλὰ καὶ τὸ ἐν Σαλαμῖνι χαλκοῦσ ἑστάναι μέγα ποιούμενοσ· πόθεν γε δὴ οὐχὶ ἐν Κορίνθῳ, ἐν τῷ περιπάτῳ τῆσ Ἑλλάδοσ; ἧκε δὲ καὶ Ἡρόδοτοσ ὁ λογοποιὸσ ὡσ ὑμᾶσ λόγουσ φέρων Ἑλληνικοὺσ ἄλλουσ τε καὶ Κορινθίουσ οὐδέπω ψευδεῖσ, ἀνθ̓ ὧν ἠξίου παρὰ τῆσ πόλεωσ μισθὸν ἄρνυσθαι. διαμαρτὼν δὲ τούτου· οὐ γὰρ ἠξίουν οἱ ὑμέτεροι πρόγονοι δόξαν ἀγοράζειν· μετεσκεύασεν ἐκεῖνα ἃ πάντεσ ἐπιστάμεθα, τὰ περὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸν Ἀδείμαντον.