Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 25:

καὶ μηδεὶσ νομίσῃ ὡσ ἐγὼ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ἀγανακτῶν ταῦτα εἴρηκα μᾶλλον ἢ ὑπὲρ ὑμῶν δεδιὼσ μήποτε ἄρα διαβληθῆτε ὡσ βίαιοι καὶ παράνομοι. οὐ γὰρ λανθάνει τῶν ἐν ταῖσ πόλεσιν οὐδὲν τοὺσ ἡγεμόνασ ̔λέγω δὲ τοὺσ μείζουσ ἡγεμόνασ τῶν ἐνθάδἐ ἀλλ̓ ὥσπερ τῶν παιδίων τῶν ἀτακτοτέρων οἴκοι πρὸσ τοὺσ διδασκάλουσ κατηγοροῦσιν οἱ προσήκοντεσ, οὑτωσὶ καὶ τὰ τῶν δήμων ἁμαρτήματα πρὸσ ἐκείνουσ ἀπαγγέλλεται. ταῦτα μὲν οὖν οὔτε καλῶσ οὔτε συμφερόντωσ αὑτοῖσ πράττοιτε ἄν. τὸ δὲ ἀξιοῦν ἐπιμελεῖσθαι τῆσ ἀγορὰσ καὶ τοὺσ δυναμένουσ χειροτονεῖν καὶ τοὺσ μὴ λελειτουργηκότασ, εἰ δὲ μή γε, οὓσ ἄν βούλησθε, σωφρονούντων τε ἀνθρώπων ἐστὶ καὶ πρόσ γε ταῦτα οὐδεὶσ ὑμῖν ἐναντιώσεται.