Dio, Chrysostom, Orationes, ΚΟΜΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΜΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ.)

Ἀναστὰσ ἑώθεν καὶ τοὺσ θεοὺσ προσειπὼν ὅπερ εἰώθα, ἐπεμελούμην τῆσ κόμησ· καὶ γὰρ ἐτύγχανον μαλακώτερον τὸ σῶμα ἔχων· ἡ δὲ ἠμέλητο ἐκ πλείονοσ. πάνυ γοῦν συνέστραπτο καὶ συνεπέπλεκτο τὰ πολλὰ αὐτῆσ, οἱο͂ν τῶν οἰῶν τὰ περὶ τοῖσ σκέλεσιν αἰωρούμενα· πολὺ δὲ ταῦτα σκληρότερα ὡσ ἂν ἐκ λεπτοτέρων συμπεπλεγμένα τῶν τριχῶν. ἦν οὖν ὀφθῆναί τε ἀγρία ἡ κόμη καὶ βαρεῖα, μόλισ δὲ διελύετο καὶ τὰ πολλὰ αὐτῆσ ἀπεσπᾶτο καὶ διετείνετο. οὐκοῦν ἐπῄει μοι τοὺσ φιλοκόμουσ ἐπαινεῖν, οἳ φιλόκαλοι ὄντεσ καὶ τὰσ κόμασ περὶ πλείστου ποιούμενοι ἐπιμελοῦνται οὐ ῥᾳθύμωσ, ἀλλὰ κάλαμόν τινα ἔχουσιν ἀεὶ ἐν αὐτῇ τῇ κόμῃ, ᾧ ξαίνουσιν αὐτήν, ὅταν σχολὴν ἄγωσι, καὶ τοῦτο δὴ τὸ χαλεπώτατον, χαμαὶ κοιμώμενοι φυλάττουσιν ὅπωσ μηδέποτε ἅψωνται τῆσ γῆσ, ὑπερείδοντεσ ὑπὸ τὴν κεφαλὴν μικρὸν ξύλον, ὅπωσ ἀπέχῃ τῆσ γῆσ ὡσ πλεῖστον, καὶ μᾶλλον φροντίζουσι τοῦ καθαρὰν φέρειν τὴν κόμην ἢ τοῦ ἡδέωσ καθεύδειν· ἡ μὲν γὰρ καλούσ τε καὶ φοβεροὺσ ἐοίκε ποιεῖν, ὁ δὲ ὕπνοσ, κἂν πάνυ ἡδὺσ ᾖ, βραδεῖσ τε καὶ ἀφυλάκτουσ. δοκοῦσι δέ μοι καὶ Λακεδαιμόνιοι μὴ ἀμελεῖν τοῦ τοιούτου πράγματοσ, οἳ τότε ἥκοντεσ πρὸ τῆσ μάχησ τῆσ μεγάλησ τε καὶ δεινῆσ, ὅτε μόνοι τῶν Ἑλλήνων ἔμελλον δέχεσθαι βασιλέα, τριακόσιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ, ἐκάθηντο ἀσκοῦντεσ τὰσ κόμασ. δοκεῖ δέ μοι καὶ Ὅμηροσ πλείστησ ἐπιμελείασ ἀξιοῦν τὸ τοιοῦτον. ἀπό γε μὲν ὀφθαλμῶν οὐ πολλάκισ ἐπαινεῖ τοὺσ καλούσ, οὐδὲ ἀπὸ τούτου μάλιστα ἡγεῖται τὸ κάλλοσ ἐπιδείξειν. οὐδενὸσ οὖν τῶν ἡρώων ὀφθαλμοὺσ ἐγκωμιάζει ἢ Ἀγαμέμνονοσ, ὥσπερ καὶ τὸ ἄλλο σῶμα ἐπαινεῖ αὐτοῦ· καὶ οὐ μόνον τοὺσ Έλληνασ ἑλίκωπασ καλεῖ· ἀλλ̓ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸν Ἀγαμέμνονα τὸ κοινὸν ἐπὶ τοῖσ Ἕλλησιν· ἀπὸ δὲ τῆσ κόμησ πάντασ· πρῶτον μὲν Ἀχιλλέα, ξανθῆσ δὲ κόμησ ἕλε Πηλείωνα· ἔπειτα Μενέλαον ξανθὸν ἐπονομάζων ἀπὸ τῆσ κόμησ· τῆσ δὲ Ἕκτοροσ χαίτησ μέμνηται, ἀμφὶ δὲ χαῖται κυάνεαι πεφόρηντο. Εὐφόρβου γε μὴν τοῦ καλλίστου τῶν Τρώων ἀποθανόντοσ οὐδὲν ἄλλο ὠδύρετο λέγων, αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι, πλοχμοί θ̓ οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο· καὶ τὸν Ὀδυσσέα ὅταν ἐθέλῃ καλὸν γεγονότα ὑπὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐπιδεῖξαι· φησὶ γοῦν, κυάνεαι δ̓ ἐγένοντο ἔθειραι. πάλιν δ̓ ἐπὶ τοὺ αὐτοῦ, καδδὲ κάρητοσ οὔλασ ἧκε κόμασ, ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίασ. καὶ πρέπειν γε μᾶλλον τοῖσ ἀνδράσι φαίνεται καθ̓ Ὅμηρον ὁ κόσμοσ ὁ τῶν τριχῶν ἢ ταῖσ γυναιξί. γυναικῶν γοῦν περὶ κάλλουσ διεξιὼν οὐ τοσαυτάκισ φαίνεται κόμησ μεμνημένοσ· ἐπεί τοι καὶ τῶν θεῶν τὰσ μὲν θηλείασ ἄλλωσ ἐπαινεῖ. χρυσῆν γὰρ Ἀφροδίτην καὶ βοῶπιν Ἥραν καὶ Θέτιν ἀργυρόπεζαν. τοῦ Διὸσ δὲ μάλιστα ἐπαινεῖ τὰσ χαίτασ· ἀμβρόσιαι δ̓ ἄρα χαῖται ἐπερρώσαντο ἄνακτοσ.

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION