Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 44:

εἰ μὲν γὰρ τὸ ἁλῶναι ποιεῖ δουλεύειν, αὐτοῖσ τοῖσ ἑαλωκόσι μᾶλλον τούτου προσήκοι ἂν ἢ τοῖσ ἐξ ἐκείνων· εἰ δὲ τὸ ἐκ δούλων γεγονέναι, δῆλον ὅτι ἐξ ἐλευθέρων ὄντεσ τῶν ἑαλωκότων οἱ μετ̓ αὐτοὺσ οὐκ ἂν εἰε͂ν οἰκέται. καὶ γὰρ δὴ ὁρῶμεν ἐκείνουσ Μεσσηνίουσ, δἰ ὅσων ἐτῶν οὐ μόνον τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν ἐκομίσαντο τὴν αὑτῶν. ἐπεὶ γὰρ ἡττήθησαν ἐν Λεύκτροισ ὑπὸ Θηβαίων Λακεδαιμόνιοι, στρατεύσαντεσ εἰσ Πελοπόννησον Θηβαῖοι μετὰ τῶν συμμάχων ἠνάγκασαν τήν τε χώραν τὴν Μεσσηνίαν ἀποδοῦναι Λακεδαιμονίουσ καὶ ὅσοι ἦσαν ἀπ̓ ἐκείνων γεγονότεσ, δουλεύοντασ πρότερον παρὰ Λακεδαιμονίοισ, τοὺσ Εἴλωτασ λεγομένουσ, κατῴκισαν πάλιν εἰσ Μεσσήνην.