Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Β. 6:

Ἀλλ̓ ἐγώ σου, ἔφη, καὶ τὴν μητέρα ἐπίσταμαι ὁμόδουλον τοῦ πατρόσ. Εἰε͂ν, ἔφη· τὴν δὲ σαυτοῦ οἶσθα; Πάνυ μὲν οὖν· ἀστὴν ἐξ ἀστῶν καὶ προῖκα ἱκανὴν ἐπενηνεγμένην. Ἦ καὶ ἔχοισ ἂν ὀμόσασ εἰπεῖν ὅτι ἐξ οὗ φησιν ἐκείνη, ἐκ τούτου γέγονασ; ὁ μὲν γὰρ Τηλέμαχοσ οὐ πάνυ ἠξίου διατείνεσθαι ὑπὲρ Πηνελόπησ τῆσ Ἰκαρίου, σφόδρα σώφρονοσ δοκούσησ γυναικόσ, ὅτι ἀληθῆ λέγει τὸν Ὀδυσσέα ἀποφαίνουσα αὑτοῦ πατέρα· σὺ δὲ οὐ μόνον ὑπὲρ σαυτοῦ ἂν καὶ τῆσ σῆσ μητρόσ, ἐὰν κελεύσῃ σέ τισ, ὀμόσαισ, ὡσ ἐοίκεν, ἀλλὰ καὶ περὶ δούλησ ἡστινοσοῦν, ἐξ ὅτου ποτὲ ἐκύησεν, ὥσπερ ἣν λέγεισ ἐμὴν εἶναι μητέρα.