Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 42:

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 42:)

τοιγαροῦν, ὅταν χειμὼν καταλάβῃ, τῶν μὲν ἀπείρων ἕκαστοσ ἐπιθυμεῖ τῆσ γῆσ, ὁ δὲ κυβερνήτησ ὡσ πορρωτάτω φεύγει. καίτοι λιμένασ μὲν εὑρ́οι τισ ἂν ἀκλύστουσ, οἷσ ἔνεστι πιστεύσαντασ ἀσφαλῶσ ὁρμεῖν, ἡλίκον ἄν ποτε ἀρθῇ τὸ πνεῦμα· τῶν δὲ ἀνθρώπων οἱ μετριώτατοι τοῖσ θερινοῖσ ὁρ́μοισ ἐοίκασιν, οἵτινεσ πρὸσ τὸ παρὸν σκέπουσι· κἀκείνων γὰρ ἕκαστοσ πρὸσ ἕν τι τῶν κατὰ τὸν βίον ἐπιεικήσ, οὐ μέντοι καὶ πρὸσ τἄλλα ὑπάρχει. χρημάτων μὲν γὰρ ἕνεκεν οὐδέν σε ἀδικήσειεν ἄν· ἔστω γὰρ εἶναί τινα τοιοῦτον·

상위

Dio, Chrysostom (디오, 크리소토모스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION