Dio, Chrysostom, Orationes, ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 37:

τί οὖν βούλεσθέ με ποιεῖν; ὃ γὰρ ἂν εἴπητε, τοῦτο ποιήσω καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων οὐδὲν ἐρῶ, οὐδὲ ἂν ᾖ τισ ἔργον πεποιηκὼσ ὑπὲρ οὗ λόγον μὴ δέδωκεν, οὐδ̓ ἂν ἔτι ποιῶν καὶ χρήματα λαμβάνων ἀεὶ παρὰ τῶν κατ̓ ἔτοσ ἀρχόντων, ὥσπερ εἰσ τὸν ἄπληστον πίθον τάδε ληψόμενοσ, οὐδὲ ἂν ἄλλο τι γίγνηται· τί γὰρ ἐμοὶ τούτων; διὰ μὲν γὰρ τῆσ στοᾶσ οὐ διελεύσομαι, σαφῶσ ἴστε. ἀλλὰ πονεῖν καὶ προσιέναι καὶ παρακαλεῖν τὸν ἀνθύπατον, ὅπωσ πρᾴωσ καὶ πρὸσ δύναμιν εἰσπράττῃ τοὺσ ὑπεσχημένουσ; καὶ τοῦτο ἕτοιμοσ ποιεῖν οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ συμβάλλεσθαι μέροσ τῆσ ὑποσχέσεωσ, ὥστε κουφίζεσθαι τοὺσ ἄλλουσ. μόνον ἕν τι προστάξατε·