Dio, Chrysostom, Orationes, ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 12:

‐ Φ. Πόθεν; εἰπὲ πάλιν, ὡσ εἰδῶ σαφέστερον. ‐ Ο. Οὐκοῦν δεύτερον ἀκούεισ· τῶν ἐπ̓ Ἴλιον στρατευσάντων Ἀχαιῶν εἶναί φημι. ‐ Φ. Καλῶσ δῆτα ἔφησθα ἐμὸσ εἶναι φίλοσ, ὁπότε γε τῶν ἐμοὶ πολεμιωτάτων Ἀργείων πέφηνασ. τούτων δὴ τῆσ ἀδικίασ αὐτίκα μάλα ὑφέξεισ δίκην. ‐ Ο. Ἀλλ̓ ὢ πρὸσ θεῶν ἐπίσχεσ ἀφεῖναι τὸ βέλοσ. ‐ Φ. Οὐ δυνατόν, εἴπερ Ἕλλην ὢν τυγχάνεισ, τὸ μὴ ἀπολωλέναι σε ἐν τῇδε τῇ ἡμέρᾳ. ‐ Ο. Ἀλλὰ πέπονθά γε ὑπ̓ αὐτῶν τοιαῦτα, ἐξ ὧν δικαίωσ σοὶ μὲν ἂν φίλοσ εἰήν, ἐκείνων δὲ ἐχθρόσ. ‐ Φ. Καὶ τί δὴ τοῦτό ἐστιν, ὃ πέπονθασ οὕτωσ χαλεπόν;