헬라어 문장 검색 - ΔιοΞηρ́Ορατιον

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ.)

Καὶ μὴν εἴ τισ ἑνὸσ ἀνδρὸσ οὐχ οἱο͂́σ τε ἄρχειν ἐστί, καὶ τούτου σφόδρα ἐγγὺσ ὄντοσ, ᾧ δὴ ξύνεστιν, οὐδὲ αὖ μίαν ψυχὴν κατευθύνειν τὴν αὑτοῦ, πῶσ ἂν δύναιτο βασιλεύειν μυριάδων ἀναριθμήτων πανταχοῦ διεσπαρμένων, ὥσπερ σύ , καὶ πολλῶν γε οἰκούντων ἐπὶ πέρασι γῆσ, ὧν οὐδὲ ἑώρακε τοὺσ πλείστουσ οὐδ̓ ἂν ἴδοι ποτὲ οὐδὲ τῆσ φωνῆσ ξυνήσει; ὅμοιον γὰρ ὥσπερ εἴ τισ λέγοι τὸν οὕτωσ ἀδύνατον τὴν ὄψιν ὡσ μηδὲ τὰ ἐν ποσὶν ὁρᾶν, ἀλλὰ προσδεόμενον χειραγωγοῦ, τοῦτον ἐφικεῖσθαι βλέποντα μέχρι τῶν πλεῖστον ἀπεχόντων, ὥσπερ οἱ πόρρωθεν ὁρῶντεσ ἐκ τοῦ πελάγουσ τά τε ὄρη καὶ τὰσ νήσουσ, ἢ τὸν οὐ δυνάμενον φθέγγεσθαι τοῖσ παρεστῶσιν ἱκανὸν ὅλοισ δήμοισ καὶ στρατοπέδοισ εἰσ ἐπήκοον φθέγγεσθαι. καὶ γὰρ οὖν ἔχει τι παραπλήσιον ὁ νοῦσ τῇ ὄψει·

ὡσ ἐκείνη διεφθαρμένη μὲν οὐδὲν οὐδὲ τῶν πλησιαίτατα ὁρᾷ, ὑγιὴσ δὲ οὖσα μέχρισ οὐρανοῦ τε καὶ ἀστέρων ἐξικνεῖται· ταὐτὸ δὴ τοῦτο ἡ μὲν τοῦ φρονίμου διάνοια καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ἱκανὴ γίγνεται διοικεῖν, ἡ δὲ τοῦ ἄφρονοσ οὐδὲ ἓν σῶμα τὸ ἐκείνου δύναται φυλάττειν οὐδὲ ἕνα οἶκον. οἱ μὲν γὰρ πολλοὶ τῶν ἐν ταῖσ δυναστείαισ, ὅτι μὲν ἔξεστιν αὐτοῖσ πάντα λαμβάνειν, πάντων ἐπιθυμοῦσιν. ὅτι δὲ ἐπ̓ αὐτοῖσ ἐστι τὸ δίκαιον, διὰ τοῦτό εἰσιν ἄδικοι· ὅτι δὲ οὐ φοβοῦνται τοὺσ νόμουσ, οὐδὲ εἶναι νομίζουσιν· ὅτι δὲ οὐκ ἀναγκάζονται πονεῖν, οὐδέποτε παύονται τρυφῶντεσ· ὅτι δὲ οὐδεὶσ ἀμύνεται κακῶσ πάσχων, οὐδέποτε παύονται ποιοῦντεσ· ὅτι δὲ οὐδεμιᾶσ σπανίζουσιν ἡδονῆσ, οὐδέποτε ἐμπίμπλανται ἡδόμενοι· ὅτι δὲ οὐδεὶσ ψέγει ἐκ τοῦ φανεροῦ, οὐδὲν ἀπολείπουσι τῶν οὐδὲ καλῶσ λεγομένων·

ὅτι δὲ οὐδεὶσ αὐτοὺσ βούλεται λυπεῖν, διὰ τοῦτο πᾶσι χαλεπαίνουσιν· ὅτι δὲ ὀργισθεῖσιν ἔξεστι πάντα ποιεῖν, διὰ τοῦτο συνεχῶσ ὀργίζονται.

ὁ δὲ ἀγαθὸσ ἄρχων, ὥσπερ σύ, τἀναντία ἐπιτηδεύει·

οὐδενὸσ μὲν ἐπιθυμεῖ διὰ τὸ πάντα οἰέσθαι ἔχειν, φείδεται δὲ τῶν ἡδονῶν διὰ τὸ μηδεμιᾶσ ἂν ἀπορῆσαι ὀρεχθείσ, δικαιότεροσ δὲ τῶν ἄλλων ἐστίν, ἅτε πᾶσι παρέχων τὴν δικαιοσύνην, ἥδεται δὲ τοῖσ πόνοισ, ὅτι ἑκὼν πονεῖ, ἀγαπᾷ δὲ τοὺσ νόμουσ, ὅτι οὐ δέδοικε. καὶ ταῦτα ὀρθῶσ ὑπολαμβάνει. τίνι μὲν γὰρ φρονήσεωσ δεῖ πλείονοσ ἢ τῷ περὶ τοσούτων βουλευομένῳ; τίνι δὲ ἀκριβεστέρασ δικαιοσύνησ ἢ τῷ μείζονι τῶν νόμων; τίνι δὲ σωφροσύνησ ἐγκρατεστέρασ ἢ ᾧ πάντα ἔξεστι; τίνι δὲ ἀνδρείασ μείζονοσ ἢ τῷ πάντα σῴζοντι; καὶ τοίνυν τῷ μὲν ἄλλων ἄρξοντι πολλῶν τοῦτο μὲν δαπάνησ δεῖ παμπόλλησ, τοῦτο δὲ στρατοπέδων καὶ πεζικῶν καὶ ἱππικῶν, ἔτι δὲ τειχῶν καὶ νεῶν καὶ μηχανημάτων, εἰ μέλλει καθέξειν μὲν τοὺσ ὑπηκόουσ, ἀμυνεῖσθαι δὲ τοὺσ πολεμίουσ·

ἐὰν δέ τισ ἀφιστῆται τῆσ ἀρχῆσ, καταστρέψεσθαι. τὸ δὲ αὑτοῦ κρατεῖν πάντων ἀδαπανώτατον καὶ ἀπραγμονέστατόν ἐστι καὶ ἀκινδυνότατον· οὔτε γὰρ πολυδάπανοσ οὔτε ἐργώδησ οὔτε ἐπισφαλὴσ ὁ τοῦ ἐγκρατοῦσ ἀνθρώπου βίοσ· ἀλλ̓ ὅμωσ τοιοῦτον ὂν πάντων χαλεπώτατον πέφυκεν. ἐπεὶ Σαρδανάπαλλοσ ἐκεῖνοσ ὁ θρυλούμενοσ εἶχε μὲν Νίνον, εἶχε δὲ Βαβυλῶνα, τὰσ μεγίστασ τῶν πρότερον γεγενημένων πόλεων, ὑπήκουε δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τὰ νεμόμενα τὴν ἑτέραν ἤπειρον μέχρι τῶν ἀοικήτων τῆσ γῆσ λεγομένων·

βασιλείασ δὲ οὐδὲν ἦν αὐτῷ προσῆκον, οὐ μᾶλλον ἢ τῶν σηπομένων τινὶ νεκρῶν. μὲν γὰρ ἢ δικάζειν ἢ στρατηγεῖν οὔτε ἐβούλετο οὔτε ἐδύνατο.

ἐν δὲ τοῖσ βασιλείοισ ἀποδιδράσκων εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν καθῆστο ἐπὶ χρυσηλάτου κλίνησ ἀναβάδην ὑπὸ ἁλουργέσι παστοῖσ, ὥσπερ ὁ θρηνούμενοσ ὑπὸ τῶν γυναικῶν Ἄδωνισ, ὀξύτερον φθεγγόμενοσ εὐνούχων, τὸν μὲν τράχηλον ἀποκλίνων, ὑπὸ δὲ ἀργίασ καὶ σκιᾶσ λευκὸσ καὶ τρέμων, τὸ σῶμα πελιδνόσ, τοὺσ δὲ ὀφθαλμοὺσ ἀναστρέφων, ὥσπερ ἐξ ἀγχόνησ·

ὃν οὐκ ἦν διαγνῶναι τῶν παλλακῶν.

καίτοι χρόνον τινὰ κατέσχεν, ὡσ ἐδόκει, τὴν ἀρχὴν εἰκῇ φερομένην, ὥσπερ ναῦν δίχα κυβερνήτου πολλάκισ ἀλωμένην ὁρῶμεν μηδενὸσ κατέχοντοσ ἐν τῷ πελάγει κατὰ τύχην, εὐδίασ ἐπεχούσησ· ἔπειτα ὀλίγοσ κλύδων ἐπαρθεὶσ καὶ ῥᾳδίωσ ἓν κῦμα ἐπέκλυσεν. καὶ δὴ καὶ ἁρ́μα ἰδεῖν ἔστιν οὐδενὸσ ἡνιοχοῦντοσ ἐν ἀγῶνι ῥεμβόμενον, ὃ νίκησ μὲν οὐκ ἄν ποτε τύχοι, ταράττει δὲ καὶ ἀπόλλυσι τὸν ἐγγὺσ ὄχλον τῶν θεατῶν.

οὔτε γὰρ ἄφρων βασιλεὺσ ἔσται ποτέ, οὐ μᾶλλον ἢ τυφλὸσ ἡγεμὼν ὁδοῦ γένοιτ̓ ἄν, οὔτε ἄδικοσ, οὐ μᾶλλον ἢ κανὼν σκολιὸσ καὶ ἄνισοσ ἄλλου προσδεόμενοσ κανόνοσ, οὔτε δειλόσ, οὐ μᾶλλον ἢ λέων ἐλάφου λαβὼν ψυχὴν ἢ σίδηροσ κηροῦ καὶ μολίβδου μαλακώτεροσ. τίνι δ̓ ἰσχυροτέρασ ἐγκρατείασ προσῆκον ἢ τῷ πλείστων μὲν ἡδονῶν ἐν μέσῳ ζῶντι, πλεῖστα δὲ πράγματα διοικοῦντι, ἐλαχίστην δὲ σχολὴν ἄγοντι, ὑπὲρ μεγίστων δὲ καὶ πλείστων φροντίζοντι;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dio, Chrysostom, Orationes, ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ.

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION