Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφέρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμφέρω συνοίσω συνήνεγκα συνενήνοχα συνενήνεγμαι

Structure: συμ (Prefix) + φέρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (active), to bring together, gather, collect
  2. to bring together, contribute
  3. (like συμβάλλω) to bring into conflict
  4. to bear along with or together, to suffer, bear with, indulge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφέρω συμφέρεις συμφέρει
Dual συμφέρετον συμφέρετον
Plural συμφέρομεν συμφέρετε συμφέρουσιν*
SubjunctiveSingular συμφέρω συμφέρῃς συμφέρῃ
Dual συμφέρητον συμφέρητον
Plural συμφέρωμεν συμφέρητε συμφέρωσιν*
OptativeSingular συμφέροιμι συμφέροις συμφέροι
Dual συμφέροιτον συμφεροίτην
Plural συμφέροιμεν συμφέροιτε συμφέροιεν
ImperativeSingular συμφέρε συμφερέτω
Dual συμφέρετον συμφερέτων
Plural συμφέρετε συμφερόντων, συμφερέτωσαν
Infinitive συμφέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφερων συμφεροντος συμφερουσα συμφερουσης συμφερον συμφεροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφέρομαι συμφέρει, συμφέρῃ συμφέρεται
Dual συμφέρεσθον συμφέρεσθον
Plural συμφερόμεθα συμφέρεσθε συμφέρονται
SubjunctiveSingular συμφέρωμαι συμφέρῃ συμφέρηται
Dual συμφέρησθον συμφέρησθον
Plural συμφερώμεθα συμφέρησθε συμφέρωνται
OptativeSingular συμφεροίμην συμφέροιο συμφέροιτο
Dual συμφέροισθον συμφεροίσθην
Plural συμφεροίμεθα συμφέροισθε συμφέροιντο
ImperativeSingular συμφέρου συμφερέσθω
Dual συμφέρεσθον συμφερέσθων
Plural συμφέρεσθε συμφερέσθων, συμφερέσθωσαν
Infinitive συμφέρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφερομενος συμφερομενου συμφερομενη συμφερομενης συμφερομενον συμφερομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήνεγκα συνήνεγκας συνήνεγκεν*
Dual συνηνέγκατον συνηνεγκάτην
Plural συνηνέγκαμεν συνηνέγκατε συνήνεγκαν
SubjunctiveSingular συνενέγκω συνενέγκῃς συνενέγκῃ
Dual συνενέγκητον συνενέγκητον
Plural συνενέγκωμεν συνενέγκητε συνενέγκωσιν*
OptativeSingular συνενέγκαιμι συνενέγκαις συνενέγκαι
Dual συνενέγκαιτον συνενεγκαίτην
Plural συνενέγκαιμεν συνενέγκαιτε συνενέγκαιεν
ImperativeSingular συνένεγκον συνενεγκάτω
Dual συνενέγκατον συνενεγκάτων
Plural συνενέγκατε συνενεγκάντων
Infinitive συνενέγκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνενεγκᾱς συνενεγκαντος συνενεγκᾱσα συνενεγκᾱσης συνενεγκαν συνενεγκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηνεγκάμην συνηνέγκω συνηνέγκατο
Dual συνηνέγκασθον συνηνεγκάσθην
Plural συνηνεγκάμεθα συνηνέγκασθε συνηνέγκαντο
SubjunctiveSingular συνενέγκωμαι συνενέγκῃ συνενέγκηται
Dual συνενέγκησθον συνενέγκησθον
Plural συνενεγκώμεθα συνενέγκησθε συνενέγκωνται
OptativeSingular συνενεγκαίμην συνενέγκαιο συνενέγκαιτο
Dual συνενέγκαισθον συνενεγκαίσθην
Plural συνενεγκαίμεθα συνενέγκαισθε συνενέγκαιντο
ImperativeSingular συνένεγκαι συνενεγκάσθω
Dual συνενέγκασθον συνενεγκάσθων
Plural συνενέγκασθε συνενεγκάσθων
Infinitive συνενέγκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνενεγκαμενος συνενεγκαμενου συνενεγκαμενη συνενεγκαμενης συνενεγκαμενον συνενεγκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ οὐδ’ ἑτέρων παρακαλούντων προσδέχονται λόγον ᾧ χρώμενοι καὶ τοῖσ παροῦσιν ἀμέμπτωσ συνοίσονται καὶ τῶν γεγονότων εὐχαρίστωσ μνημονεύσουσι καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν ἵλεω τὴν ἐλπίδα καὶ φαιδρὰν ἔχοντεσ ἀδεῶσ καὶ ἀνυπόπτωσ προσάξουσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 20 3:1)
  • προσδέχονται λόγον, χρώμενοι καὶ τοῖσ παροῦσιν ἀμέμπτωσ συνοίσονται καὶ τῶν γεγονότων εὐχαρίστωσ μνημονεύσουσι, καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν ἵλεων τὴν ἐλπίδα καὶ φαιδρὰν ἔχοντεσ ἀδεῶσ καὶ ἀνυπόπτωσ προσάξουσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 20 9:1)
  • ὡσ δ’ εἰσ χεῖρασ ἥξειν ἔμελλον, οἵ τε τῶν Λατίνων στρατηγοὶ συγκαλέσαντεσ τοὺσ σφετέρουσ πολλὰ εἰσ τὸ ἀνδρεῖον ἐπαγωγὰ καὶ δεήσεισ τῶν στρατιωτῶν μακρὰσ διεξῆλθον, ὅ τε Ῥωμαῖοσ ὀρρωδοῦντασ ὁρῶν τοὺσ σφετέρουσ, ὅτι πλήθει συνοίσονται μακρῷ προὔχοντι τοῦ σφετέρου, ἐξελέσθαι τὸ δέοσ αὐτῶν ἐκ τῆσ διανοίασ βουλόμενοσ συνεκάλεσεν εἰσ ἐκκλησίαν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 6 2:1)
  • καὶ διαφορὰν , ὅπωσ συνοίσονταί τε μετρίωσ καὶ διοίσονται πάλιν, ἐπιτροπεύων καὶ τὸ ἄγαν ἑκατέρασ ἀφαιρῶν εἰσ τὸ δέον ἀμφοτέρασ καθίστησι. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 3 8:1)

Synonyms

  1. to bring together

  2. to bring into conflict

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION