Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπιφέρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπιφέρω συνεποίσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπι (Prefix) + φέρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in applying

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιφέρω συνεπιφέρεις συνεπιφέρει
Dual συνεπιφέρετον συνεπιφέρετον
Plural συνεπιφέρομεν συνεπιφέρετε συνεπιφέρουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπιφέρω συνεπιφέρῃς συνεπιφέρῃ
Dual συνεπιφέρητον συνεπιφέρητον
Plural συνεπιφέρωμεν συνεπιφέρητε συνεπιφέρωσιν*
OptativeSingular συνεπιφέροιμι συνεπιφέροις συνεπιφέροι
Dual συνεπιφέροιτον συνεπιφεροίτην
Plural συνεπιφέροιμεν συνεπιφέροιτε συνεπιφέροιεν
ImperativeSingular συνεπιφέρε συνεπιφερέτω
Dual συνεπιφέρετον συνεπιφερέτων
Plural συνεπιφέρετε συνεπιφερόντων, συνεπιφερέτωσαν
Infinitive συνεπιφέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιφερων συνεπιφεροντος συνεπιφερουσα συνεπιφερουσης συνεπιφερον συνεπιφεροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπιφέρομαι συνεπιφέρει, συνεπιφέρῃ συνεπιφέρεται
Dual συνεπιφέρεσθον συνεπιφέρεσθον
Plural συνεπιφερόμεθα συνεπιφέρεσθε συνεπιφέρονται
SubjunctiveSingular συνεπιφέρωμαι συνεπιφέρῃ συνεπιφέρηται
Dual συνεπιφέρησθον συνεπιφέρησθον
Plural συνεπιφερώμεθα συνεπιφέρησθε συνεπιφέρωνται
OptativeSingular συνεπιφεροίμην συνεπιφέροιο συνεπιφέροιτο
Dual συνεπιφέροισθον συνεπιφεροίσθην
Plural συνεπιφεροίμεθα συνεπιφέροισθε συνεπιφέροιντο
ImperativeSingular συνεπιφέρου συνεπιφερέσθω
Dual συνεπιφέρεσθον συνεπιφερέσθων
Plural συνεπιφέρεσθε συνεπιφερέσθων, συνεπιφερέσθωσαν
Infinitive συνεπιφέρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπιφερομενος συνεπιφερομενου συνεπιφερομενη συνεπιφερομενης συνεπιφερομενον συνεπιφερομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεποίσω συνεποίσεις συνεποίσει
Dual συνεποίσετον συνεποίσετον
Plural συνεποίσομεν συνεποίσετε συνεποίσουσιν*
OptativeSingular συνεποίσοιμι συνεποίσοις συνεποίσοι
Dual συνεποίσοιτον συνεποισοίτην
Plural συνεποίσοιμεν συνεποίσοιτε συνεποίσοιεν
Infinitive συνεποίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεποισων συνεποισοντος συνεποισουσα συνεποισουσης συνεποισον συνεποισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεποίσομαι συνεποίσει, συνεποίσῃ συνεποίσεται
Dual συνεποίσεσθον συνεποίσεσθον
Plural συνεποισόμεθα συνεποίσεσθε συνεποίσονται
OptativeSingular συνεποισοίμην συνεποίσοιο συνεποίσοιτο
Dual συνεποίσοισθον συνεποισοίσθην
Plural συνεποισοίμεθα συνεποίσοισθε συνεποίσοιντο
Infinitive συνεποίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεποισομενος συνεποισομενου συνεποισομενη συνεποισομενης συνεποισομενον συνεποισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ γὰρ τὸ σύντομον μάλιστα αὗται ἔχουσιν αἱ διηγήσεισ καὶ τὸ σαφὲσ ἡδεῖαί τέ εἰσιν ὡσ οὐχ ἕτεραι καὶ πιθαναὶ καὶ τὴν πίστιν ἅμα λεληθότωσ συνεπιφέρουσιν, ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι μήθ’ ὅλην διήγησιν μηδεμίαν μήτε μέροσ αὐτῆσ ψευδὲσ ἢ ἀπίθανον εὑρεθῆναι· (Dionysius of Halicarnassus, chapter 183)
  • ἐν ἀρχῇ δὲ καὶ τὴν ὄψιν ἔσχεν οὐ μετρίωσ συνδημαγωγοῦσαν καὶ προεντυγχάνουσαν αὑτοῦ τῆσ φωνῆσ, τὸ γὰρ ἐράσμιον ἀξιωματικὸν ἦν φιλανθρώπωσ, καὶ ἐν τῷ νεαρῷ καὶ ἀνθοῦντι διέφαινεν εὐθὺσ ἡ ἀκμὴ τὸ γεραρὸν καὶ τὸ βασιλικὸν τοῦ ἤθουσ, ἦν δέ τισ καὶ ἀναστολὴ τῆσ κόμησ ἀτρέμα καὶ τῶν περὶ τὰ ὄμματα ῥυθμῶν ὑγρότησ τοῦ προσώπου, ποιοῦσα μᾶλλον λεγομένην ἢ φαινομένην ὁμοιότητα πρὸσ τὰσ Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ εἰκόνασ, ᾗ καὶ τοὔνομα πολλῶν ἐν ἀρχῇ συνεπιφερόντων οὐκ ἔφευγεν ὁ Πομπήϊοσ, ὥστε καὶ χλευάζοντασ αὐτὸν ἐνίουσ ἤδη καλεῖν Ἀλέξανδρον. (Plutarch, Pompey, chapter 2 1:1)

Synonyms

  1. to join in applying

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION