Ancient Greek-English Dictionary Language

συντανύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συντανύω συντανύσω

Structure: συν (Prefix) + τανύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: = suntei/nw

Sense

  1. to stretch together, bringing together

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντανύω συντανύεις συντανύει
Dual συντανύετον συντανύετον
Plural συντανύομεν συντανύετε συντανύουσιν*
SubjunctiveSingular συντανύω συντανύῃς συντανύῃ
Dual συντανύητον συντανύητον
Plural συντανύωμεν συντανύητε συντανύωσιν*
OptativeSingular συντανύοιμι συντανύοις συντανύοι
Dual συντανύοιτον συντανυοίτην
Plural συντανύοιμεν συντανύοιτε συντανύοιεν
ImperativeSingular συντάνυε συντανυέτω
Dual συντανύετον συντανυέτων
Plural συντανύετε συντανυόντων, συντανυέτωσαν
Infinitive συντανύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντανυων συντανυοντος συντανυουσα συντανυουσης συντανυον συντανυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντανύομαι συντανύει, συντανύῃ συντανύεται
Dual συντανύεσθον συντανύεσθον
Plural συντανυόμεθα συντανύεσθε συντανύονται
SubjunctiveSingular συντανύωμαι συντανύῃ συντανύηται
Dual συντανύησθον συντανύησθον
Plural συντανυώμεθα συντανύησθε συντανύωνται
OptativeSingular συντανυοίμην συντανύοιο συντανύοιτο
Dual συντανύοισθον συντανυοίσθην
Plural συντανυοίμεθα συντανύοισθε συντανύοιντο
ImperativeSingular συντανύου συντανυέσθω
Dual συντανύεσθον συντανυέσθων
Plural συντανύεσθε συντανυέσθων, συντανυέσθωσαν
Infinitive συντανύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντανυομενος συντανυομενου συντανυομενη συντανυομενης συντανυομενον συντανυομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντανύσω συντανύσεις συντανύσει
Dual συντανύσετον συντανύσετον
Plural συντανύσομεν συντανύσετε συντανύσουσιν*
OptativeSingular συντανύσοιμι συντανύσοις συντανύσοι
Dual συντανύσοιτον συντανυσοίτην
Plural συντανύσοιμεν συντανύσοιτε συντανύσοιεν
Infinitive συντανύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντανυσων συντανυσοντος συντανυσουσα συντανυσουσης συντανυσον συντανυσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντανύσομαι συντανύσει, συντανύσῃ συντανύσεται
Dual συντανύσεσθον συντανύσεσθον
Plural συντανυσόμεθα συντανύσεσθε συντανύσονται
OptativeSingular συντανυσοίμην συντανύσοιο συντανύσοιτο
Dual συντανύσοισθον συντανυσοίσθην
Plural συντανυσοίμεθα συντανύσοισθε συντανύσοιντο
Infinitive συντανύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντανυσομενος συντανυσομενου συντανυσομενη συντανυσομενης συντανυσομενον συντανυσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to stretch together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION