Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος? 194:

κάλλιστ εἶπες. ἀλλὰ γὰρ οἶμαι τόδε λέγεις, ὡς ἀεί τι τούτων ἀναγκαῖον ἡμῖν συμβαίνειν, ὡς οἱ σοφοί φασιν: ἀεὶ γὰρ ἅπαντα ἄνω τε καὶ κάτω ῥεῖ. λέγουσι γὰρ οὖν, καὶ δοκοῦσί γε οὐ φαύλως λέγειν. πῶς γὰρ ἄν, μὴ φαῦλοί γε ὄντες· ἀλλὰ γὰρ ὑπεκστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι. τῇδ οὖν διανοοῦμαι φεύγειν, καὶ σύ μοι σύμφευγε. λέγε ὅπῃ. ταῦτα μὲν τοίνυν οὕτως ἔστω, φῶμεν πρὸς τούτους: