Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 281:

τοῦτο τοίνυν ἐποίησα, τοῦ κήρυκοσ ἐρωτῶντοσ, Αἰσχίνη, τίσ ἀγορεύειν βούλεται, οὐ τίσ αἰτιᾶσθαι περὶ τῶν παρεληλυθότων, οὐδὲ τίσ ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ’ ἔσεσθαι; σοῦ δ’ ἀφώνου κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ καθημένου, ἐγὼ παριὼν ἔλεγον. ἐπειδὴ δ’ οὐ τότε, ἀλλὰ νῦν δεῖξον. εἰπὲ τίσ ἢ λόγοσ, ὅντιν’ ἐχρῆν εὐπορεῖν, ἢ καιρὸσ συμφέρων ὑπ’ ἐμοῦ παρελείφθη τῇ πόλει; τίσ δὲ συμμαχία, τίσ πρᾶξισ, ἐφ’ ἣν μᾶλλον ἔδει μ’ ἀγαγεῖν τουτουσί;