Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδιάλυτος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀδιάλυτος ἀδιάλυτη ἀδιάλυτον

Structure: ἀ (Prefix) + διαλυτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: dialu/w

Sense

  1. undissolved, indissoluble

Examples

  • τὸ δὲ περιστόμιον τοῦ ὑποδύτου ἐν τῷ μέσῳ διϋφασμένον συμπλεκτόν, ὤαν ἔχον κύκλῳ τὸ περιστόμιον ἀδιάλυτον. (Septuagint, Liber Exodus 36:31)
  • φυλέτασ μὲν γὰρ φυλετῶν καὶ φράτορασ φρατόρων οὐ πολὺν λόγον ἔχειν ἐν τοῖσ δεινοῖσ, τὸ δ’ ἐξ ἐρωτικῆσ φιλίασ συνηρμοσμένον στῖφοσ ἀδιάλυτον εἶναι καὶ ἄρρηκτον, ὅταν οἱ μὲν ἀγαπῶντεσ τοὺσ ἐρωμένουσ, οἱ δὲ αἰσχυνόμενοι τοὺσ ἐρῶντασ ἐμμένωσι τοῖσ δεινοῖσ ὑπὲρ ἀλλήλων. (Plutarch, Pelopidas, chapter 18 2:2)
  • σκόπει δή, ἔφη, ὦ Κέβησ, εἰ ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων τάδε ἡμῖν συμβαίνει, τῷ μὲν θείῳ καὶ ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ καὶ μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ καὶ ἀεὶ ὡσαύτωσ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον εἶναι ψυχή, τῷ δὲ ἀνθρωπίνῳ καὶ θνητῷ καὶ πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον αὖ εἶναι σῶμα. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 433:1)
  • τούτων οὕτωσ ἐχόντων ἆρ’ οὐχὶ σώματι μὲν ταχὺ διαλύεσθαι προσήκει, ψυχῇ δὲ αὖ τὸ παράπαν ἀδιαλύτῳ εἶναι ἢ ἐγγύσ τι τούτου; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 436:2)
  • τὸ δὴ κοινωνοὺσ τῆσ ἱερωτάτησ τε καὶ πρώτησ τροφῆσ γενέσθαι γυναῖκασ ἀνδράσι καὶ ἐπὶ τῇ ὅλῃ συνελθεῖν τύχῃ τὴν μὲν ἐπίκλησιν τῆσ κοινωνίασ τοῦ φαρρὸσ εἶχεν, εἰσ σύνδεσμον δ’ ἀναγκαῖον οἰκειότητοσ ἔφερεν ἀδιαλύτου, καὶ τὸ διαιρῆσον τοὺσ γάμουσ τούτουσ οὐδὲν ἦν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 25 5:1)

Synonyms

  1. undissolved

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION