Ancient Greek-English Dictionary Language

συμφέρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συμφέρω συνοίσω συνήνεγκα συνενήνοχα συνενήνεγμαι

Structure: συμ (Prefix) + φέρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (active), to bring together, gather, collect
  2. to bring together, contribute
  3. (like συμβάλλω) to bring into conflict
  4. to bear along with or together, to suffer, bear with, indulge

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφέρω συμφέρεις συμφέρει
Dual συμφέρετον συμφέρετον
Plural συμφέρομεν συμφέρετε συμφέρουσιν*
SubjunctiveSingular συμφέρω συμφέρῃς συμφέρῃ
Dual συμφέρητον συμφέρητον
Plural συμφέρωμεν συμφέρητε συμφέρωσιν*
OptativeSingular συμφέροιμι συμφέροις συμφέροι
Dual συμφέροιτον συμφεροίτην
Plural συμφέροιμεν συμφέροιτε συμφέροιεν
ImperativeSingular συμφέρε συμφερέτω
Dual συμφέρετον συμφερέτων
Plural συμφέρετε συμφερόντων, συμφερέτωσαν
Infinitive συμφέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφερων συμφεροντος συμφερουσα συμφερουσης συμφερον συμφεροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφέρομαι συμφέρει, συμφέρῃ συμφέρεται
Dual συμφέρεσθον συμφέρεσθον
Plural συμφερόμεθα συμφέρεσθε συμφέρονται
SubjunctiveSingular συμφέρωμαι συμφέρῃ συμφέρηται
Dual συμφέρησθον συμφέρησθον
Plural συμφερώμεθα συμφέρησθε συμφέρωνται
OptativeSingular συμφεροίμην συμφέροιο συμφέροιτο
Dual συμφέροισθον συμφεροίσθην
Plural συμφεροίμεθα συμφέροισθε συμφέροιντο
ImperativeSingular συμφέρου συμφερέσθω
Dual συμφέρεσθον συμφερέσθων
Plural συμφέρεσθε συμφερέσθων, συμφερέσθωσαν
Infinitive συμφέρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφερομενος συμφερομενου συμφερομενη συμφερομενης συμφερομενον συμφερομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήνεγκα συνήνεγκας συνήνεγκεν*
Dual συνηνέγκατον συνηνεγκάτην
Plural συνηνέγκαμεν συνηνέγκατε συνήνεγκαν
SubjunctiveSingular συνενέγκω συνενέγκῃς συνενέγκῃ
Dual συνενέγκητον συνενέγκητον
Plural συνενέγκωμεν συνενέγκητε συνενέγκωσιν*
OptativeSingular συνενέγκαιμι συνενέγκαις συνενέγκαι
Dual συνενέγκαιτον συνενεγκαίτην
Plural συνενέγκαιμεν συνενέγκαιτε συνενέγκαιεν
ImperativeSingular συνένεγκον συνενεγκάτω
Dual συνενέγκατον συνενεγκάτων
Plural συνενέγκατε συνενεγκάντων
Infinitive συνενέγκαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνενεγκᾱς συνενεγκαντος συνενεγκᾱσα συνενεγκᾱσης συνενεγκαν συνενεγκαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηνεγκάμην συνηνέγκω συνηνέγκατο
Dual συνηνέγκασθον συνηνεγκάσθην
Plural συνηνεγκάμεθα συνηνέγκασθε συνηνέγκαντο
SubjunctiveSingular συνενέγκωμαι συνενέγκῃ συνενέγκηται
Dual συνενέγκησθον συνενέγκησθον
Plural συνενεγκώμεθα συνενέγκησθε συνενέγκωνται
OptativeSingular συνενεγκαίμην συνενέγκαιο συνενέγκαιτο
Dual συνενέγκαισθον συνενεγκαίσθην
Plural συνενεγκαίμεθα συνενέγκαισθε συνενέγκαιντο
ImperativeSingular συνένεγκαι συνενεγκάσθω
Dual συνενέγκασθον συνενεγκάσθων
Plural συνενέγκασθε συνενεγκάσθων
Infinitive συνενέγκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνενεγκαμενος συνενεγκαμενου συνενεγκαμενη συνενεγκαμενης συνενεγκαμενον συνενεγκαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταῦτα τοῦ Κράσσου διασκοποῦντοσ ἔτι καὶ βουλευομένου παραγίνεται φύλαρχοσ Ἀράβων, Ἀριάμνησ ὄνομα, δολερὸσ καὶ παλίμβολοσ ἀνὴρ καὶ πάντων ὅσα συνήνεγκεν εἰσ ὄλεθρον ἡ τύχη κακὰ, μέγιστον αὐτοῖσ καὶ τελειότατον γενόμενοσ· (Plutarch, chapter 21 1:1)
  • ἐπειδὴ ἐψηφίσαντο Ἀθηναῖοι τὴν ἄδειαν περὶ <τῶν ἀτίμων καὶ> τῶν ὀφειλόντων, ὥστε λέγειν ἐξεῖναι καὶ ἐπιψηφίζειν, ψηφίσασθαι τὸν δῆμον ταὐτὰ ἅπερ ὅτε ἦν τὰ Μηδικά, καὶ συνήνεγκεν Ἀθηναίοισ ἐπὶ τὸ ἄμεινον. (Andocides, Speeches, 130:2)
  • οὐ γὰρ ταὐτὰ οἶμαι ἐστὶν τά τε δίκαια καὶ τὰ συμφέροντα, ἀλλὰ πολλοῖσ δὴ ἐλυσιτέλησεν ἀδικήσασι μεγάλα ἀδικήματα, καὶ ἑτέροισ γε οἶμαι δίκαια ἐργασαμένοισ οὐ συνήνεγκεν. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 62:3)
  • εἰ γὰρ ἔσθ’ ὅ τι τισ νῦν ἑόρακεν, ὃ συνήνεγκεν ἂν τότε πραχθέν, τοῦτ’ ἐγώ φημι δεῖν ἐμὲ μὴ λαθεῖν. (Demosthenes, Speeches 11-20, 280:3)
  • τὸ δ’ ὅτι πᾶσι τοῖσ τοιοῖσδε κατ’ εἶδοσ ἓν ἀφορισθεῖσι, κάμνουσι τηνδὶ τὴν νόσον, συνήνεγκεν, οἱο͂ν τοῖσ φλεγματώδεσιν ἢ χολώδεσι ἢ πυρέττουσι καύσῳ, τέχνησ. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 11:1)

Synonyms

  1. to bring together

  2. to bring into conflict

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION