Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἔχω ἕξω ἔσχησα ἔσχηκα ἔσχημαι ἐσχέθην

Structure: έ̓χ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: for the poet. form e)/sxeqon v. Sxe/qw

Sense

  1. I have, possess, contain, own
  2. I keep, have charge of
  3. (with accusative of place) I inhabit
  4. (of place) I keep (to the left/right) of
  5. I possess mentally, understand
  6. I involve, admit of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓χω έ̓χεις έ̓χει
Dual έ̓χετον έ̓χετον
Plural έ̓χομεν έ̓χετε έ̓χουσιν*
SubjunctiveSingular έ̓χω έ̓χῃς έ̓χῃ
Dual έ̓χητον έ̓χητον
Plural έ̓χωμεν έ̓χητε έ̓χωσιν*
OptativeSingular έ̓χοιμι έ̓χοις έ̓χοι
Dual έ̓χοιτον ἐχοίτην
Plural έ̓χοιμεν έ̓χοιτε έ̓χοιεν
ImperativeSingular έ̓χε ἐχέτω
Dual έ̓χετον ἐχέτων
Plural έ̓χετε ἐχόντων, ἐχέτωσαν
Infinitive έ̓χειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐχων ἐχοντος ἐχουσα ἐχουσης ἐχον ἐχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓χομαι έ̓χει, έ̓χῃ έ̓χεται
Dual έ̓χεσθον έ̓χεσθον
Plural ἐχόμεθα έ̓χεσθε έ̓χονται
SubjunctiveSingular έ̓χωμαι έ̓χῃ έ̓χηται
Dual έ̓χησθον έ̓χησθον
Plural ἐχώμεθα έ̓χησθε έ̓χωνται
OptativeSingular ἐχοίμην έ̓χοιο έ̓χοιτο
Dual έ̓χοισθον ἐχοίσθην
Plural ἐχοίμεθα έ̓χοισθε έ̓χοιντο
ImperativeSingular έ̓χου ἐχέσθω
Dual έ̓χεσθον ἐχέσθων
Plural έ̓χεσθε ἐχέσθων, ἐχέσθωσαν
Infinitive έ̓χεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐχομενος ἐχομενου ἐχομενη ἐχομενης ἐχομενον ἐχομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̔ξω έ̔ξεις έ̔ξει
Dual έ̔ξετον έ̔ξετον
Plural έ̔ξομεν έ̔ξετε έ̔ξουσιν*
OptativeSingular έ̔ξοιμι έ̔ξοις έ̔ξοι
Dual έ̔ξοιτον ἑξοίτην
Plural έ̔ξοιμεν έ̔ξοιτε έ̔ξοιεν
Infinitive έ̔ξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑξων ἑξοντος ἑξουσα ἑξουσης ἑξον ἑξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̔ξομαι έ̔ξει, έ̔ξῃ έ̔ξεται
Dual έ̔ξεσθον έ̔ξεσθον
Plural ἑξόμεθα έ̔ξεσθε έ̔ξονται
OptativeSingular ἑξοίμην έ̔ξοιο έ̔ξοιτο
Dual έ̔ξοισθον ἑξοίσθην
Plural ἑξοίμεθα έ̔ξοισθε έ̔ξοιντο
Infinitive έ̔ξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἑξομενος ἑξομενου ἑξομενη ἑξομενης ἑξομενον ἑξομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σχεθήσομαι σχεθήσῃ σχεθήσεται
Dual σχεθήσεσθον σχεθήσεσθον
Plural σχεθησόμεθα σχεθήσεσθε σχεθήσονται
OptativeSingular σχεθησοίμην σχεθήσοιο σχεθήσοιτο
Dual σχεθήσοισθον σχεθησοίσθην
Plural σχεθησοίμεθα σχεθήσοισθε σχεθήσοιντο
Infinitive σχεθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχεθησομενος σχεθησομενου σχεθησομενη σχεθησομενης σχεθησομενον σχεθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σχησα έ̓σχησας έ̓σχησεν*
Dual ἐσχήσατον ἐσχησάτην
Plural ἐσχήσαμεν ἐσχήσατε έ̓σχησαν
SubjunctiveSingular σχήσω σχήσῃς σχήσῃ
Dual σχήσητον σχήσητον
Plural σχήσωμεν σχήσητε σχήσωσιν*
OptativeSingular σχήσαιμι σχήσαις σχήσαι
Dual σχήσαιτον σχησαίτην
Plural σχήσαιμεν σχήσαιτε σχήσαιεν
ImperativeSingular σχήσον σχησάτω
Dual σχήσατον σχησάτων
Plural σχήσατε σχησάντων
Infinitive σχήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχησᾱς σχησαντος σχησᾱσα σχησᾱσης σχησαν σχησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσχησάμην ἐσχήσω ἐσχήσατο
Dual ἐσχήσασθον ἐσχησάσθην
Plural ἐσχησάμεθα ἐσχήσασθε ἐσχήσαντο
SubjunctiveSingular σχήσωμαι σχήσῃ σχήσηται
Dual σχήσησθον σχήσησθον
Plural σχησώμεθα σχήσησθε σχήσωνται
OptativeSingular σχησαίμην σχήσαιο σχήσαιτο
Dual σχήσαισθον σχησαίσθην
Plural σχησαίμεθα σχήσαισθε σχήσαιντο
ImperativeSingular σχήσαι σχησάσθω
Dual σχήσασθον σχησάσθων
Plural σχήσασθε σχησάσθων
Infinitive σχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχησαμενος σχησαμενου σχησαμενη σχησαμενης σχησαμενον σχησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσχέθην ἐσχέθης ἐσχέθη
Dual ἐσχέθητον ἐσχεθήτην
Plural ἐσχέθημεν ἐσχέθητε ἐσχέθησαν
SubjunctiveSingular σχέθω σχέθῃς σχέθῃ
Dual σχέθητον σχέθητον
Plural σχέθωμεν σχέθητε σχέθωσιν*
OptativeSingular σχεθείην σχεθείης σχεθείη
Dual σχεθείητον σχεθειήτην
Plural σχεθείημεν σχεθείητε σχεθείησαν
ImperativeSingular σχέθητι σχεθήτω
Dual σχέθητον σχεθήτων
Plural σχέθητε σχεθέντων
Infinitive σχεθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
σχεθεις σχεθεντος σχεθεισα σχεθεισης σχεθεν σχεθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σχηκα έ̓σχηκας έ̓σχηκεν*
Dual ἐσχήκατον ἐσχήκατον
Plural ἐσχήκαμεν ἐσχήκατε ἐσχήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐσχήκω ἐσχήκῃς ἐσχήκῃ
Dual ἐσχήκητον ἐσχήκητον
Plural ἐσχήκωμεν ἐσχήκητε ἐσχήκωσιν*
OptativeSingular ἐσχήκοιμι ἐσχήκοις ἐσχήκοι
Dual ἐσχήκοιτον ἐσχηκοίτην
Plural ἐσχήκοιμεν ἐσχήκοιτε ἐσχήκοιεν
ImperativeSingular έ̓σχηκε ἐσχηκέτω
Dual ἐσχήκετον ἐσχηκέτων
Plural ἐσχήκετε ἐσχηκόντων
Infinitive ἐσχηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσχηκως ἐσχηκοντος ἐσχηκυῑα ἐσχηκυῑᾱς ἐσχηκον ἐσχηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓σχημαι έ̓σχησαι έ̓σχηται
Dual έ̓σχησθον έ̓σχησθον
Plural ἐσχήμεθα έ̓σχησθε έ̓σχηνται
ImperativeSingular έ̓σχησο ἐσχήσθω
Dual έ̓σχησθον ἐσχήσθων
Plural έ̓σχησθε ἐσχήσθων
Infinitive έ̓σχησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐσχημενος ἐσχημενου ἐσχημενη ἐσχημενης ἐσχημενον ἐσχημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Ἀντίοχοσ οἰόμενοσ καταφρονεῖσθαι καὶ τὴν ὀνειδίζουσαν ὑφορώμενοσ φωνήν, ἔτι τοῦ νεωτέρου περιόντοσ, οὐ μόνον διὰ λόγων ἐποιεῖτο τὴν παράκλησιν, ἀλλὰ καὶ δἰ ὅρκων ἐπίστου ἅμα πλουτιεῖν καὶ μακαριστὸν ποιήσειν μεταθέμενον ἀπὸ τῶν πατρίων νόμων καὶ φίλον ἕξειν καὶ χρείασ ἐμπιστεύσειν. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:24)
  • Ὅμηροσ ὁ ποιητήσ φησι τοὺσ Ἀλωέωσ υἱέασ, δύο καὶ αὐτοὺσ ὄντασ, ἔτι παῖδασ ἐθελῆσαί ποτε τὴν Ὄσσαν ἐκ βάθρων ἀνασπάσαντασ ἐπιθεῖναι τῷ Ὀλύμπῳ, εἶτα τὸ Πήλιον ἐπ’ αὐτῇ, ἱκανὴν ταύτην κλίμακα ἕξειν οἰομένουσ καὶ πρόσβασιν ἐπὶ τὸν οὐρανόν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 3:10)
  • ἐπιθυμῶν δὲ δόξησ καὶ τοῦ πρωτεῦσαι παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ἐπὶ σοφίᾳ, καθάπερ αὐτὸσ εἴρηκεν, ἐπὶ τὸ γράφειν ἃ διανοηθείη κατέφυγεν, οὐ περὶ μικρῶν τὴν προαίρεσιν ποιούμενοσ οὐδὲ περὶ τῶν ἰδίων συμβολαίων οὐδὲ ὑπὲρ ὧν ἄλλοι τινὲσ τῶν τότε σοφιστῶν, περὶ δὲ τῶν Ἑλληνικῶν καὶ βασιλικῶν καὶ πολιτικῶν πραγμάτων, ἐξ ὧν ὑπελάμβανε τάσ τε πόλεισ ἄμεινον οἰκήσεσθαι καὶ τοὺσ ἰδιώτασ ἐπίδοσιν ἕξειν πρὸσ ἀρετὴν. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 1 1:1)
  • ]σ ἱππευταὶ κυανώπιδασ ἐκ‐ ] νέασ εἰλα]πίνασ τ’ ἐν ἁμέ]ρ[α]ισ ἕξειν θεόδματον πόλιν. (Bacchylides, , epinicians, ode 13 35:8)
  • "τίσ γὰρ ἂν ἔτι θύσειεν ὑμῖν πλέον οὐδὲν ἕξειν προσδοκῶν; (Lucian, Icaromenippus, (no name) 29:11)

Synonyms

  1. I have

  2. I keep

  3. I inhabit

  4. I keep of

  5. I involve

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION