Ancient Greek-English Dictionary Language

προσπαρέχω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προσπαρέχω προσπαρέξω

Structure: προς (Prefix) + παρ (Prefix) + έ̓χ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to furnish or supply besides

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαρέχω προσπαρέχεις προσπαρέχει
Dual προσπαρέχετον προσπαρέχετον
Plural προσπαρέχομεν προσπαρέχετε προσπαρέχουσιν*
SubjunctiveSingular προσπαρέχω προσπαρέχῃς προσπαρέχῃ
Dual προσπαρέχητον προσπαρέχητον
Plural προσπαρέχωμεν προσπαρέχητε προσπαρέχωσιν*
OptativeSingular προσπαρέχοιμι προσπαρέχοις προσπαρέχοι
Dual προσπαρέχοιτον προσπαρεχοίτην
Plural προσπαρέχοιμεν προσπαρέχοιτε προσπαρέχοιεν
ImperativeSingular προσπαρέχε προσπαρεχέτω
Dual προσπαρέχετον προσπαρεχέτων
Plural προσπαρέχετε προσπαρεχόντων, προσπαρεχέτωσαν
Infinitive προσπαρέχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαρεχων προσπαρεχοντος προσπαρεχουσα προσπαρεχουσης προσπαρεχον προσπαρεχοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαρέχομαι προσπαρέχει, προσπαρέχῃ προσπαρέχεται
Dual προσπαρέχεσθον προσπαρέχεσθον
Plural προσπαρεχόμεθα προσπαρέχεσθε προσπαρέχονται
SubjunctiveSingular προσπαρέχωμαι προσπαρέχῃ προσπαρέχηται
Dual προσπαρέχησθον προσπαρέχησθον
Plural προσπαρεχώμεθα προσπαρέχησθε προσπαρέχωνται
OptativeSingular προσπαρεχοίμην προσπαρέχοιο προσπαρέχοιτο
Dual προσπαρέχοισθον προσπαρεχοίσθην
Plural προσπαρεχοίμεθα προσπαρέχοισθε προσπαρέχοιντο
ImperativeSingular προσπαρέχου προσπαρεχέσθω
Dual προσπαρέχεσθον προσπαρεχέσθων
Plural προσπαρέχεσθε προσπαρεχέσθων, προσπαρεχέσθωσαν
Infinitive προσπαρέχεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαρεχομενος προσπαρεχομενου προσπαρεχομενη προσπαρεχομενης προσπαρεχομενον προσπαρεχομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαρέξω προσπαρέξεις προσπαρέξει
Dual προσπαρέξετον προσπαρέξετον
Plural προσπαρέξομεν προσπαρέξετε προσπαρέξουσιν*
OptativeSingular προσπαρέξοιμι προσπαρέξοις προσπαρέξοι
Dual προσπαρέξοιτον προσπαρεξοίτην
Plural προσπαρέξοιμεν προσπαρέξοιτε προσπαρέξοιεν
Infinitive προσπαρέξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαρεξων προσπαρεξοντος προσπαρεξουσα προσπαρεξουσης προσπαρεξον προσπαρεξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προσπαρέξομαι προσπαρέξει, προσπαρέξῃ προσπαρέξεται
Dual προσπαρέξεσθον προσπαρέξεσθον
Plural προσπαρεξόμεθα προσπαρέξεσθε προσπαρέξονται
OptativeSingular προσπαρεξοίμην προσπαρέξοιο προσπαρέξοιτο
Dual προσπαρέξοισθον προσπαρεξοίσθην
Plural προσπαρεξοίμεθα προσπαρέξοισθε προσπαρέξοιντο
Infinitive προσπαρέξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προσπαρεξομενος προσπαρεξομενου προσπαρεξομενη προσπαρεξομενης προσπαρεξομενον προσπαρεξομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οὔκουν ἐγὼ ἔχω τουτέων ἀνάγκασ καλλίουσ, οὐδὲ δικαιοτέρασ‧ ἡ γὰρ κατ’ αὐτὴν τὴν ἄκανθαν ἰθυωρίη τῆσ κατατάσιοσ κάτωθέν τε καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν ὀστέον καλεόμενον οὐκ ἔχει ἐπιλαβὴν οὐδεμίην‧ ἄνωθεν δὲ κατὰ τὸν αὐχένα καὶ κατὰ τὴν κεφαλὴν, ἐπιλαβὴν μὲν ἔχει, ἀλλ’ ἐσιδέειν γε ἀπρεπὴσ ταύτῃ τοι γινομένη ἡ κατάτασισ, καὶ ἄλλασ βλάβασ ἂν προσπαρέχοι πλεονασθεῖσα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 47.18)
  • νὺξ μὲν δὴ διαγομένη τοιαύτη τισ πρὸσ πᾶσι τοῖσ εἰρημένοισ ἀνδρείαν ἄν τινα προσπαρέχοιτο ταῖσ ψυχαῖσ ἑκάστων τῶν ἐν ταῖσ πόλεσιν· (Plato, Laws, book 7 127:1)

Synonyms

  1. to furnish or supply besides

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION