Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπικουρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικουρέω

Structure: ἐπικουρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: e)pi/kouros

Sense

  1. to act as an ally
  2. to aid or help at need, to aid, against, does, good service, to make provision
  3. to keep, off from one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικούρω ἐπικούρεις ἐπικούρει
Dual ἐπικούρειτον ἐπικούρειτον
Plural ἐπικούρουμεν ἐπικούρειτε ἐπικούρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπικούρω ἐπικούρῃς ἐπικούρῃ
Dual ἐπικούρητον ἐπικούρητον
Plural ἐπικούρωμεν ἐπικούρητε ἐπικούρωσιν*
OptativeSingular ἐπικούροιμι ἐπικούροις ἐπικούροι
Dual ἐπικούροιτον ἐπικουροίτην
Plural ἐπικούροιμεν ἐπικούροιτε ἐπικούροιεν
ImperativeSingular ἐπικοῦρει ἐπικουρεῖτω
Dual ἐπικούρειτον ἐπικουρεῖτων
Plural ἐπικούρειτε ἐπικουροῦντων, ἐπικουρεῖτωσαν
Infinitive ἐπικούρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουρων ἐπικουρουντος ἐπικουρουσα ἐπικουρουσης ἐπικουρουν ἐπικουρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπικούρουμαι ἐπικούρει, ἐπικούρῃ ἐπικούρειται
Dual ἐπικούρεισθον ἐπικούρεισθον
Plural ἐπικουροῦμεθα ἐπικούρεισθε ἐπικούρουνται
SubjunctiveSingular ἐπικούρωμαι ἐπικούρῃ ἐπικούρηται
Dual ἐπικούρησθον ἐπικούρησθον
Plural ἐπικουρώμεθα ἐπικούρησθε ἐπικούρωνται
OptativeSingular ἐπικουροίμην ἐπικούροιο ἐπικούροιτο
Dual ἐπικούροισθον ἐπικουροίσθην
Plural ἐπικουροίμεθα ἐπικούροισθε ἐπικούροιντο
ImperativeSingular ἐπικούρου ἐπικουρεῖσθω
Dual ἐπικούρεισθον ἐπικουρεῖσθων
Plural ἐπικούρεισθε ἐπικουρεῖσθων, ἐπικουρεῖσθωσαν
Infinitive ἐπικούρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπικουρουμενος ἐπικουρουμενου ἐπικουρουμενη ἐπικουρουμενης ἐπικουρουμενον ἐπικουρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτε δὲ συνῆκεν οὐκέθ’ οἱο͂́σ τε ὢν αὑτῷ ἐπικουρεῖν, εἰπὼν πρὸσ τοὺσ παρόντασ τὸν ἐναγώνιον τῶν κηρύκων πόδα λήγει μὲν ἀγὼν τῶν καλλίστων ἄθλων ταμίασ, καιρὸσ δὲ καλεῖ μηκέτι μέλλειν, καὶ πάντων ἀποσχόμενοσ ἀπῆλθεν τοῦ βίου φαιδρὸσ καὶ οἱο͂σ ἀεὶ τοῖσ ἐντυγχάνουσιν ἐφαίνετο. (Lucian, (no name) 65:1)
  • ἡμεῖσ μὲν γὰρ ἅπαντα πρὸ ὀφθαλμῶν λαβόντεσ ἅ γέγραφασ, ὡσ καλὸν ἐπικουρεῖν ἀπὸ πολλῶν τοῖσ δεομένοισ καὶ ὡσ ἥδιον συνεῖναι καὶ συνευωχεῖσθαι τοῖσ πένησιν, ἀεὶ διετελοῦμεν οὕτωσ ποιοῦντεσ ἰσοδίαιτοι καθεστῶτεσ, ὡσ ἂν μηδὲ τὸν συνδαίτην αὐτὸν αἰτιάσασθαί τι. (Lucian, Saturnalia, letter 4 1:5)
  • ὡσ ἂν μείζοσιν ἀποτεύξεσιν ἐπικουρεῖν ἔχωμεν. (Plutarch, De vitioso pudore, section 7 8:1)
  • γλυκύτητα δὲ καὶ ἐν τῷ Ἀγησιλάῳ θαυμαστὴν ἐποίησεν εἰπών, ὁπότε γε μὴν πορεύοιτο, συντεταγμένον μὲν οὕτωσ ἦγε τὸ στράτευμα, ὡσ ἂν ἐπικουρεῖν μάλιστα ἑαυτοῖσ δύναιντο, εἶτα παράδειγμα ἐπήνεγκεν, ὡσ ἂν ἀφελὴσ ἀνὴρ γλυκύτητα μετὰ σεμνότητοσ ἐμφαίνων, ἡσύχωσ δέ, ὥσπερ ἂν παρθένοσ ἡ σωφρονεστάτη προβαίνοι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:1)
  • τοιοῦτον οὖν ἀγωνιζόμενοι ἀγῶνα δεόμεθ’ ὑμῶν ἐπικουρεῖν ἡμῖν, καὶ δεῖξαι πᾶσιν ὅτι, κἂν παῖσ κἂν γέρων κἂν ἡντινοῦν ἡλικίαν ἔχων ἥκῃ πρὸσ ὑμᾶσ κατὰ τοὺσ νόμουσ, οὗτοσ τεύξεται πάντων τῶν δικαίων. (Demosthenes, Speeches 51-61, 91:1)

Synonyms

  1. to act as an ally

  2. to keep

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION