φατέος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
φατέος
φατέον
Structure:
φατε
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: fhmi/의 분사형
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εὑρετὴν μὲν οὖν τοῦ γένουσ Ἱππώνακτα φατέον τὸν ἰαμβοποιόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 55 1:4)
- ἑαυτοῖσ ἀναπλάττοντεσ, ἢν μεταξὺ πλουτουσιν αὐτοῖσ καὶ θησαυροὺσ ἀνορύττουσι καὶ βασιλεύουσι καὶ τὰ ἄλλα εὐδαιμονοῦσιν, ‐ οἱᾶ πολλὰ ἡ θεὸσ ἐκείνη ῥᾳδιουργεῖ, ἡ Εὐχή, μεγαλόδωροσ οὖσα καὶ πρὸσ οὐδὲν ἀντιλέγουσα, κἂν πτηνὸσ θέλῃ τισ γενέσθαι, κἂν κολοσσιαῖοσ τὸ μέγεθοσ, κἂν ὄρη ὅλα χρυσᾶ εὑρίσκειν ‐ ἢν τοίνυν ταῦτα ἐννοοῦσιν αὐτοῖσ ὁ παῖσ προσελθὼν ἔρηταί τι τῶν ἀναγκαίων, οἱο͂ν ὅθεν ἄρτουσ ὠνητέον ἢ ὅ τι φατέον πρὸσ τὸν ἀπαιτοῦντα τοὐνοίκιον ἐκ πολλοῦ περιμένοντα, οὕτωσ ἀγανακτοῦσιν ὡσ ὑπὸ τοῦ ἐρομένου καὶ παρενοχλήσαντοσ ἀφαιρεθέντεσ ἅπαντα ἐκεῖνα τἀγαθὰ καὶ ὀλίγου δέουσι τὴν ῥῖνα τοῦ παιδὸσ ἀποτραγεῖν. (Lucian, 147:1)
- καθόλου μὲν εἰπεῖν, ὃ κατὰ τῶν τεχνῶν καὶ τῶν ἐπιστημῶν λέγειν εἰώθαμεν, ταὐτὸ καὶ κατὰ τῆσ ἀρετῆσ φατέον ἐστίν, ὡσ εἰσ τὴν παντελῆ δικαιοπραγίαν τρία δεῖ συνδραμεῖν, φύσιν καὶ λόγον καὶ ἔθοσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 41)
- εἰ δ’ ὅλωσ ἐξαιρετέον καὶ οὐδὲν ἀπὸ τύχησ φατέον γίνεσθαι, ἀλλ’ ἡμεῖσ ἄλλησ οὔσησ αἰτίασ διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν τύχην εἶναί φαμεν αἰτίαν διὸ καὶ ὁριζόμενοι τὴν τύχην τιθέασιν αἰτίαν ἄλογον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ, ὡσ οὔσησ τινὸσ φύσεωσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 8 27:4)
- θαυμαστὸν δὲ καὶ τὸ διαπορεῖν, εἴτ’ ἐν τῷ σώματι τὴν γένεσιν αὐτῆσ ὑποθετέον εἴτ’ εὐθὺσ ἔξωθεν ἐν τοῖσ σιτίοισ περιέχεσθαι φατέον, εἰ γὰρ δὴ τοῦτο καλῶσ ἠπόρηται, τί οὐχὶ καὶ περὶ τοῦ αἵματοσ ἐπισκεψόμεθα, πότερον ἐν τῷ σώματι λαμβάνει τὴν γένεσιν ἢ τοῖσ σιτίοισ παρέσπαρται, καθάπερ οἱ τὰσ ὁμοιομερείασ ὑποτιθέμενοί φασι; (Galen, On the Natural Faculties., B, section 85)
