ἀγένητος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἀγένητος
ἀγένητη
ἀγένητον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
γενητ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- unborn, uncreated, unoriginated
- not done, not having happened
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "καὶ γὰρ Ἐπίκουροσ, ὅταν λέγῃ τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀγένητον καὶ ἄφθαρτον καὶ μήτ’ αὐξόμενον μήτε μειούμενον, ὡσ περὶ ἑνόσ τινοσ διαλέγεται τοῦ παντόσ· (Plutarch, Adversus Colotem, section 133)
- "ἔστι δὲ τὸ μὲν δοξαστὸν ἀβέβαιον καὶ πλανητὸν ἐν πάθεσι πολλοῖσ καὶ μεταβολαῖσ τῷ φθίνειν καὶ αὔξεσθαι καὶ πρὸσ ἄλλον ἄλλωσ ἔχειν καὶ μηδ’ ἀεὶ πρὸσ τὸν αὐτὸν ὡσαύτωσ τῇ αἰσθήσει τοῦ νοητοῦ δ’ ἕτερον εἶδοσ, ἔστι γὰρ οὐλομελέσ τε καὶ ἀτρεμὲσ ἠδ’ ἀγένητον, ὡσ αὐτὸσ; (Plutarch, Adversus Colotem, section 1310)
- "τὸ ἀίδιον καὶ ἀγένητον καὶ ἄφθαρτον, ᾧ χρόνοσ μεταβολὴν οὐδὲ εἷσ, ἐπάγει. (Plutarch, De E apud Delphos, section 192)
- πραττομένων οὐδὲν οὔθ’ ὧν ἄν τισ παρ’ αὐτῷ διανοηθῇ, ἕνα αὐτὸν ἀπέφηνε καὶ ἀγένητον καὶ πρὸσ τὸν ἀίδιον χρόνον ἀναλλοίωτον πάσησ ἰδέασ θνητῆσ κάλλει διαφέροντα καὶ δυνάμει μὲν ἡμῖν γνώριμον, ὁποῖοσ δὲ κατ’ οὐσίαν [ἐστὶν] ἄγνωστον. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 118:1)
- τὸ μὲν γὰρ γεγενημένον οὐδὲ θεῷ δυνατόν ἐστι ποιῆσαι ἀγένητον. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 26 6:2)
- εἰ γὰρ ἀγένητοσ ὁ κόσμοσ ἐστίν, οἴχεται τῷ Πλάτωνι τὸ πρεσβύτερον τοῦ σώματοσ τὴν ψυχὴν οὖσαν ἐξάρχειν μεταβολῆσ καὶ κινήσεωσ πάσησ, ἡγεμόνα καὶ πρωτουργόν, ὡσ αὐτὸσ εἴρηκεν, ἐγκαθεστῶσαν. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 4 3:1)
- οἱ περὶ Ἐπίκουρον, καθ’ οὓσ ἀγένητοσ, ἐκ μεταβολῆσ τῆσ ἀλλήλων γεννᾶσθαι τὰ ζῷα· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, chapter 19 2:2)
- ἔτι δ’ εἴπερ ἡ ὕλη ἔστι διὰ τὸ ἀγένητοσ εἶναι, πολὺ ἔτι μᾶλλον εὔλογον εἶναι τὴν οὐσίαν, ὅ ποτε ἐκείνη γίγνεται· (Aristotle, Metaphysics, Book 3 97:2)
- ἑτέραν δ’ αὐτοῦ σκέψιν εἶναι ἥτισ μόνοισ τοῖσ φυσικοῖσ ἐπιβάλλει, καθ’ ἣν ζητεῖται ἥ τ’ οὐσία αὐτοῦ [καὶ εἰ ὁ ἥλιοσ καὶ οἱ ἀστέρεσ ἐξ ὕλησ καὶ εἴδουσ] καὶ εἰ γενητὸσ ἢ ἀγένητοσ καὶ εἰ ἔμψυχοσ ἢ ἄψυχοσ καὶ εἰ φθαρτὸσ ἢ ἄφθαρτοσ καὶ εἰ προνοίᾳ διοικεῖται καὶ περὶ τῶν λοιπῶν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 133:1)
- αὐτόν τε τὸν θεὸν τὸν ἐκ τῆσ ἁπάσησ οὐσίασ ἰδίωσ ποιόν, ὃσ δὴ ἄφθαρτόσ ἐστι καὶ ἀγένητοσ, δημιουργὸσ ὢν τῆσ διακοσμήσεωσ, κατὰ χρόνων ποιὰσ περιόδουσ ἀναλίσκων εἰσ ἑαυτὸν τὴν ἅπασαν οὐσίαν καὶ πάλιν ἐξ ἑαυτοῦ γεννῶν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 137:7)