Sense

1. unborn, uncreated
2. of no family, ignoble, mean, cowardly, vile
3. with no family, childless

Examples

• ἡμᾶς δὲ τοὺς περὶ τοῦ παντὸς λόγους ποιεῖσθαί πῃ μέλλοντας, ᾗ γέγονεν ἢ καὶ ἀγενές ἐστιν, εἰ μὴ παντάπασι παραλλάττομεν, ἀνάγκη θεούς τε καὶ θεὰς ἐπικαλουμένους εὔχεσθαι πάντα κατὰ νοῦν ἐκείνοις μὲν μάλιστα, ἑπομένως δὲ ἡμῖν εἰπεῖν. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 65:2)
• οὐ μὲν οὖν, ἀλλ ἀγενέστατον, ὡς ἔγωγε καὶ κυβερνήτην ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστις χειμῶνα δεδοικὼς πρὸ τῆς θυέλλης ἐβάπτισεν ἑκὼν τὸ σκάφος. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 442:2)
• εἰ γὰρ οἱ δι αὐτῶν τῶν ἔργων ἀνήκεστα παθόντες οὐκ ἐγείρονται τοῖς θυμοῖς, ἦπου τοῖς λόγοις προαχθήσονται πρὸς τὴν κατὰ τούτου τιμωρίαν, καὶ ταῦτ ἰδόντες αὐτὸν πολίτην μὲν γεγονότα πονηρότατον, τύραννον δὲ πικρότατον, στρατηγὸν δὲ πάντων ἀγενέστατον· (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 69 1:2)

Similar forms

• ἀγεννὲς (49)
• ἀγεννῶς (47)
• ἀγεννῆ (47)
• ἀγεννεῖς (32)
• ἀγεννὴς (30)
• ἀγεννές (27)
• ἀγένητον (25)
• ἀγεννοῦς (22)
• ἄγεν (19)
• ἀγεννής (19)
• ἀγεννῶν (13)
• αγενς (10)
• ἀγένειον (9)
• αγεντε (9)
• ἀγένειαν (8)
• ἀγένειος (8)
• ἀγενείων (7)
• ἀγεννίαν (6)
• ἀγένητος (5)
• ἀγέννητον (5)
• ἀγένητα (4)
• αγεντεμ (4)
• ἀγεννείας (4)
• ἀγενείους (4)
• ἀγέννειαν (4)
• ἀγεννέσι (3)
• αγενδυμ (3)
• ἀγενεῖς (3)
• ἀγένητόν (3)
• αγεντες (3)
• ἀγενείοις (3)
• αγεντιβυς (3)
• ἀγεννεῖ (2)
• ἀγεννήτων (2)
• ἆγεν (2)
• ἀγενήτοις (2)
• ἀγέννεια (2)
• ἀγεννίας (2)
• αγενδα (2)
• ἀγέννητος (2)
• ἀγενήτους (2)
• ἀγένεια (2)
• αγενδαε (1)
• ἀγένειόν (1)
• ἀγένειοι (1)
• ἀγενείῳ (1)
• ἀγένειός (1)
• αγεντι (1)
• ἀγενές (1)
• ἀγενήτῳ (1)
• ἀγέννητα (1)
• ἀγενῶς (1)
• αγενδις (1)
• ἀγένητοι (1)
• ἀγεννείᾳ (1)
• ἀγέννητὸς? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary