Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐμπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐμπίπτω ἐμπεσοῦμαι ἐνέπεσον

Structure: ἐμ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall in or upon or into
  2. to fall upon, attack
  3. to light or chance upon, to fall in with
  4. to break in, burst in or into, violently
  5. to fall upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπίπτω ἐμπίπτεις ἐμπίπτει
Dual ἐμπίπτετον ἐμπίπτετον
Plural ἐμπίπτομεν ἐμπίπτετε ἐμπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐμπίπτω ἐμπίπτῃς ἐμπίπτῃ
Dual ἐμπίπτητον ἐμπίπτητον
Plural ἐμπίπτωμεν ἐμπίπτητε ἐμπίπτωσιν*
OptativeSingular ἐμπίπτοιμι ἐμπίπτοις ἐμπίπτοι
Dual ἐμπίπτοιτον ἐμπιπτοίτην
Plural ἐμπίπτοιμεν ἐμπίπτοιτε ἐμπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐμπίπτε ἐμπιπτέτω
Dual ἐμπίπτετον ἐμπιπτέτων
Plural ἐμπίπτετε ἐμπιπτόντων, ἐμπιπτέτωσαν
Infinitive ἐμπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπιπτων ἐμπιπτοντος ἐμπιπτουσα ἐμπιπτουσης ἐμπιπτον ἐμπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπίπτομαι ἐμπίπτει, ἐμπίπτῃ ἐμπίπτεται
Dual ἐμπίπτεσθον ἐμπίπτεσθον
Plural ἐμπιπτόμεθα ἐμπίπτεσθε ἐμπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐμπίπτωμαι ἐμπίπτῃ ἐμπίπτηται
Dual ἐμπίπτησθον ἐμπίπτησθον
Plural ἐμπιπτώμεθα ἐμπίπτησθε ἐμπίπτωνται
OptativeSingular ἐμπιπτοίμην ἐμπίπτοιο ἐμπίπτοιτο
Dual ἐμπίπτοισθον ἐμπιπτοίσθην
Plural ἐμπιπτοίμεθα ἐμπίπτοισθε ἐμπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐμπίπτου ἐμπιπτέσθω
Dual ἐμπίπτεσθον ἐμπιπτέσθων
Plural ἐμπίπτεσθε ἐμπιπτέσθων, ἐμπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐμπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπιπτομενος ἐμπιπτομενου ἐμπιπτομενη ἐμπιπτομενης ἐμπιπτομενον ἐμπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ περισσὸν τοῦ λαοῦ τὸ καταλειφθὲν ἐν τῇ πόλει καὶ τοὺσ ἐμπεπτωκότασ, οἳ ἐνέπεσον πρὸσ τὸν βασιλέα Βαβυλῶνοσ, καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ στηρίγματοσ μετῇρε Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειροσ. (Septuagint, Liber II Regum 25:11)
  • εἰ δὲ δεῖ καὶ ἀνθρωπίνην τινὰ ὑπὲρ τοῦ γεγονότοσ ἀπολογίαν εἰπεῖν, οὐδὲν ξένον, εἰ πάνυ ἐσπουδακὼσ ἐπὶ τοῖσ ἀρίστοισ ὑπὸ σοῦ γνωρίζεσθαι ἐκ τῆσ ἄγαν ἐπιθυμίασ εἰσ τοὐναντίον διαταραχθεὶσ ἐνέπεσον. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 29:1)
  • οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τούτῳ τὸν Πομπήϊον εἰσποιούσησ ἁμῶσ γέ πωσ τῷ κατορθώματι τῆσ τύχησ, πεντακισχίλιοι φεύγοντεσ ἐκ τῆσ μάχησ ἐνέπεσον εἰσ αὐτόν, οὓσ ἅπαντασ διαφθείρασ, ἔγραψε πρὸσ τὴν σύγκλητον ὑποφθάσασ ὡσ Κράσσοσ μὲν ἐκ παρατάξεωσ νενίκηκε τοὺσ μονομάχουσ, αὐτὸσ δὲ τὸν πόλεμον ἐκ ῥιζῶν παντάπασιν ἀνῄρηκε. (Plutarch, Pompey, chapter 21 2:1)
  • ἀναγνωσθείσησ δὲ τῆσ ἐπιστολῆσ εἰσ πολλὴν ἀπορίαν ἐνέπεσον οἵ τε ἡγεμόνεσ καὶ οἱ Μακεδόνεσ πάντεσ· (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 63 3:1)
  • τέλοσ δ’ ἐπὶ δύο ἡμέρασ συνεχῶσ τῆσ πολιορκίασ γινομένησ οἱ μὲν φρουροὶ τοῖσ καταπέλταισ καὶ πετροβόλοισ συντιτρωσκόμενοι καὶ διαδόχουσ οὐκ ἔχοντεσ ἠλαττοῦντο, οἱ δὲ περὶ τὸν Δημήτριον ἐκ διαδοχῆσ κινδυνεύοντεσ καὶ νεαλεῖσ ἀεὶ γινόμενοι, διὰ τῶν πετροβόλων ἐρημωθέντοσ τοῦ τείχουσ, ἐνέπεσον εἰσ τὴν Μουνυχίαν καὶ τοὺσ μὲν φρουροὺσ ἠνάγκασαν θέσθαι τὰ ὅπλα, τὸν δὲ φρούραρχον Διονύσιον ἐζώγρησαν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 45 7:1)

Synonyms

  1. to fall in or upon or into

  2. to fall upon

  3. to light or chance upon

  4. to break in

  5. to fall upon

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION