σπασμός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
σπασμός
σπασμοῦ
Structure:
σπασμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- a convulsion, spasm
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἴλασ ἵππων διατεταγμένασ καὶ προσβολὰσ γινομένασ καὶ καταδρομὰσ ἑκατέρων καὶ ἀσπίδων κινήσεισ καὶ καμάκων πλήθη καὶ μαχαιρῶν σπασμοὺσ καὶ βελῶν βολὰσ καὶ χρυσῶν κόσμων ἐκλάμψεισ καὶ παντοίουσ θωρακισμούσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 5:3)
- οἴμοι κακοδαίμων, οἱο͂σ ὁ σπασμόσ μ’ ἔχει χὠ τέτανοσ ὥσπερ ἐπὶ τροχοῦ στρεβλούμενον. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene18)
- ἦ που πρὸσ ὄρθρον σπασμὸσ ὑμᾶσ λαμβάνει; (Aristophanes, Lysistrata, Choral, anapests15)
- λέγεται δὲ καὶ καταπλεύσαντοσ εἰσ Δυρράχιον αὐτοῦ καὶ μέλλοντοσ ἀποβαίνειν σεισμόν τε τῆσ γῆσ καὶ σπασμὸν ἅμα γενέσθαι τῆσ θαλάττησ. (Plutarch, Cicero, chapter 32 3:1)
- εἱλουμένουσ δὲ ἐν ὀλίγῳ καὶ συμπίπτοντασ ἀλλήλοισ βάλλεσθαι καὶ ἀποθνῄσκειν οὐ ῥᾴδιον οὐδ’ ὀξὺν θάνατον, ἀλλ’ ὑπὸ σπασμοῦ καὶ ὀδύνησ δυσανασχετοῦντασ καὶ κυλινδουμένουσ περὶ τοῖσ ὀιστοῖσ ἐναποθραύειν τοῖσ τραύμασι, βίᾳ τε πειρωμένουσ ἐξέλκειν ἠγκιστρωμένασ ἀκίδασ καὶ δεδυκυίασ διὰ φλεβῶν καὶ νεύρων προσαναρρηγνύναι καὶ λυμαίνεσθαι σφᾶσ αὐτούσ. (Plutarch, chapter 25 5:1)
- αἰαῖ, ἆ τάλασ, ἔθαλψεν ἄτησ σπασμὸσ ἀρτίωσ ὅδ’ αὖ, διῇξε πλευρῶν, οὐδ’ ἀγύμναστόν μ’ ἐᾶν ἐοίκεν ἡ τάλαινα διάβοροσ νόσοσ. (Sophocles, Trachiniae, episode 1:4)
- ἢν δὲ χρόνῳ μακρῷ καὶ πόνῳ πολλῷ βρασθῇ μὲν τὰ ἔνδον τοῦ θώρηκοσ, πνεῦμα δὲ ἐγκατειρχθὲν τὰ πάντα σείσῃ, σπασμὸσ δὲ καὶ τάραχοσ τῶν αὐτέων ἐῄ, κλύδων δὲ ὑγρῶν ἀναπλἐῄ ἐσ τὰσ διαπνοὰσ, στόμα καὶ Ῥῖνα, σὺν ὑγρῷ δὲ τὸ πνεῦμα, ἄνεσισ δὴ τῆσ πρόσθεν πνίξιοσ ἁπάντων ἐοίκε. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 21)
- καὶ γὰρ ἐπὶ τρώματι φιλέουσι γίγνεσθαι ὑμένοσ, ἢ μυῶν, ἢ νεύρων νυγέντων, εὖτε τὰ πολλὰ θνήσκουσι, ἐπὶ τρώματι γὰρ σπασμὸσ θανάσιμον· σπᾶται δὲ καὶ ἐπὶ ἀμβλώμα τι ἡ γυνὴ, ἀτὰρ καὶ ἥδε οὐ μάλα περιγίγνεται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 29)
