- καὶ καθάπερ αἱ τῶν μασχαλῶν ψηλαφήσεισ οὐκ ἴδιον οὐδὲ πρᾶον οὐδ’ ἵλεων γέλωτα τῇ ψυχῇ παρέχουσιν ἀλλ’ ἐοικότα σπασμῷ καὶ χαλεπόν, οὕτω πάλιν ὅσασ τὸ σῶμα νυττόμενον ὑπὸ τῆσ ψυχῆσ ἡδονὰσ ἴσχει καὶ ταραττόμενον, ἐκστατικαὶ καὶ ταρακτικαὶ αὗται καὶ ἀλλότριαι τῆσ φύσεώσ εἰσιν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 7 4:1)
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 7 4:1)
- Ἐν δὲ τῇ σημασίῃ ἀναισθήτωσ μὲν κέεται ὥνθρωποσ, χεῖρεσ δέ οἱ σπασμῷ ξυνέρχονται, σκέλεα οὐ διαπεπλιγμένα μοῦνον, ἀλλὰ τῇδε κἀκεῖσε βαλλόμενα αὐτοῖσ ἀπὸ τῶν τενόντων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 11)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 11)
- χάσκουσι μέγα, στόμα ξηρὸν, γλῶσσα προμήκησ, ὡσ καὶ κίνδυνον τρώματοσ μεγάλου γίγνεσθαι, ἢ ἀποτομῆσ, εἴ κοτε σπασμῷ ξυνερείσουσιν οἱ ὀδόντεσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 13)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 13)
- οὖρα σχεθεῖσα κύστισ ὑπὸ σπασμοῦ· ἀλλ’ οὐδὲ οὖρον ἁλίζεται ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ ἔντερον τῶν ὑγρῶν μετοχετεύσεωσ· ἀφωνίη, σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, ὁκόσοι ἐπὶ ξυγκοπῇ· ἐντάσιεσ ἐμέτου ξυνεχέεσ κενεαὶ, προθυμίαι τεινεσμώδεεσ, ξηραὶ, ἄχυλοι · θάνατοσ ἐπώδυνοσ καὶ οἴκτιστοσ , σπασμῷ καὶ πνιγὶ καὶ ἐμέτῳ κενῷ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 125)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 125)
- ὃ γὰρ ἐπὶ τῷ ξύμπαντι ἀποπληξίη ἐστὶ ἰσχυρὴ, τόδε ἐν τῷ σκέλεϊ παραπληγίην φράζει· κύστιοσ δὲ οὔρων σχέσιοσ ἢ ἀκρασίησ, πάρεσισ τὸ κύριον· βλεφάρων δὲ καὶ μήλων καὶ μυῶν τῶν ἐν γνάθοισ, καὶ γένυοσ ἐπὶ θάτερα παραγωγὴ, ἢν ἐπὶ σπασμῷ διαστρέφηται, κυνικὸσ σπασμὸσ ἡ κλῆσισ· ἔκλυσιν δὲ γουνάτων καὶ αἰσθήσιοσ πρόσκαιρον νάρκην καὶ ἀψυχίην καὶ κατάπτωσιν, λιποθυμίην καλέομεν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 99)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 99)
