Sense

1. gangrene, a spasm, convulsion, the convulsive fury

Examples

• ἐλελεῦ ἐλελεῦ, ὑπό μ αὖ σφάκελος καὶ φρενοπληγεῖς μανίαι θάλπους, οἴστρου δ ἄρδις χρίει μ ἄπυρος: (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests1)

Similar forms

• σφακελίσῃ (3)
• σφάκελοι (3)
• σφακελίσαι (3)
• σφακελισμοῦ (3)
• σφακέλῳ (2)
• σφακελισμῷ (2)
• σφακελίζειν (2)
• σφακελίζει (1)
• σφακελισμῶν (1)
• Σφακελισμός‧ (1)
• σφακελίσαν (1)
• σφακέλιζε (1)
• σφακέλους (1)
• σφακελισμοί (1)
• σφακελισθῇ (1)
• σφάκελος? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.