Sense

1. a tearing, rending, mangling
2. a convulsion, spasm

Examples

• Δευκαλίωνα ἐπὶ τούτοις, καὶ τὴν μεγάλην ἐπ ἐκείνου τοῦ βίου ναυαγίαν, καὶ λάρνακα μίαν λείψανον τοῦ ἀνθρωπίνου ^ γένους φυλάττουσαν, καὶ ἐκ λίθων ἀνθρώπους πάλιν εἶτα Ιἄκχου σπαραγμὸν καὶ Ἥρας δόλον καὶ Σεμέλης κατάφλεξιν καὶ Διονύσου ἀμφοτέρας τὰς γονάς, καὶ ὅσα περὶ Ἀθηνᾶς καὶ ὅσα περὶ Ἡφαίστου καὶ Ἐριχθονίου, καὶ τὴν ἔριν τὴν περὶ τῆς Ἀττικῆς, καὶ Ἁλιρρόθιον καὶ τὴν πρώτην ἐν Ἀρείῳ πάγῳ κρίσιν, καὶ ὅλως τὴν Ἀττικὴν πᾶσαν μυθολογίαν: (Lucian, De saltatione, (no name) 39:1)
• ἔχει καὶ Θρᾴκη πολλὰ τῷ ὀρχησομένῳ ἀναγκαῖα, τὸν Ὀρφέα, τὸν ἐκείνου σπαραγμὸν καὶ τὴν λάλον αὐτοῦ κεφαλὴν τὴν ἐπιπλέουσαν τῇ λύρᾳ , καὶ τὸν Αἷμον καὶ τὴν Ῥοδόπην, καὶ τὴν Λυκούργου κόλασιν. (Lucian, De saltatione, (no name) 51:1)
• τὴν λάλον αὐτῆς τρόπιν, τὰ ἐν Λήμνῳ, τὸν Αἰήτην, τὸν Μηδείας ὄνειρον, τὸν Ἀψύρτου σπαραγμὸν καὶ τὰ ἐν τῷ παράπλῳ γενόμενα, καὶ μετὰ ταῦτα τὸν Πρωτεσίλαον καὶ τὴν Λαοδάμειαν. (Lucian, De saltatione, (no name) 53:1)
• στένει δὲ καί τις ἀμφὶ τὸν εὔροον Εὐρώταν Λάκαινα πολυδάκρυτος ἐν δόμοις κόρα, πολιάν τ ἐπὶ κρᾶτα μάτηρ τέκνων θανόντων τίθεται χέρα δρύπτεται παρειάν, δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς. (Euripides, Hecuba, choral, epode2)
• ἴτ ἀπ ἐμοῦ χρωτὸς σπαραγμοῖς, ὡς ἔτ οὖς ἁγνὴ χρόα δῶ θοαῖς αὔραις φέρεσθαί σοι τάδ, ὦ μαντεῖ ἄναξ. (Euripides, The Trojan Women, episode, trochees8)
• κἀκεῖνος ὡς ἤκουσε καὶ διώδυνος σπαραγμὸς αὐτοῦ πλευμόνων ἀνθήψατο, μάρψας ποδός νιν, ἄρθρον ᾗ λυγίζεται, ῥιπτεῖ πρὸς ἀμφίκλυστον ἐκ πόντου πέτραν: (Sophocles, Trachiniae, episode 4:13)

Similar forms

• σπαραγμὸν (7)
• σπαραγμοῦ (5)
• σπαραγμῷ (4)
• σπαραγμοῖς (4)
• σπαράγματα (3)
• σπαραγμοὺς (2)
• σπαραγμοὶ (2)
• σπαραγμῶν (2)
• σπαράγματ (1)
• σπάραγμα (1)
• σπαραγμόν (1)
• σπαράγμασιν (1)
• σπαραγμούς (1)
• σπαράγμασι (1)
• σπαραγμὸς (1)
• σπαραγμώδεις? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.