Sense

1. a piece torn off, a piece, shred, fragment, mangled corpses
2. a tearing, rending

Examples

• "ὁ δὲ Κωλώτησ ὅτι φωνάσ τινασ ἐρήμουσ πραγμάτων ἀποσπῶν καὶ μέρη λόγων καὶ σπαράγματα κωφὰ τοῦ βεβαιοῦντοσ καὶ συνεργοῦντοσ πρὸσ νόησιν καὶ πίστιν ἕλκων ὥσπερ ἀγορὰν ἢ πίνακα τεράτων συντίθησι τὸ βιβλίον, ἴστε δήπου παντὸσ μᾶλλον ὑμεῖσ,ἔφην, τὰ συγγράμματα τῶν παλαιῶν διὰ χειρὸσ ἔχοντεσ. (Plutarch, Adversus Colotem, section 32)
• ὥσ τισ εἶπεν, οἴνου καὶ σπαράγματα στεφάνων, καὶ κραιπαλῶντασ ὁρῶμεν ἐπὶ θύραισ ἀκολούθουσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 15 1:3)
• ὡσ δὲ παραστρατοπεδεύσαντεσ ἐγγὺσ καὶ κατασκεψάμενοι τὸν πόρον ἤρξαντο χοῦν, καὶ τοὺσ πέριξ λόφουσ ἀναρρηγνύντεσ, ὥσπερ οἱ γίγαντεσ, ἅμα δένδρα πρόρριζα καὶ κρημνῶν σπαράγματα καὶ γῆσ κολωνοὺσ ἐφόρουν εἰσ τὸν ποταμόν, ἐκθλίβοντεσ τὸ ῥεῦμα καὶ τοῖσ ἐρείδουσι τὰ ζεύγματα βάθροισ ἐφιέντεσ βάρη μεγάλα συρόμενα κατὰ ῥοῦν καὶ τινάττοντα ταῖσ πληγαῖσ τὴν γέφυραν, ἀποδειλιάσαντεσ οἱ πλεῖστοι τῶν στρατιωτῶν ἐξέλειπον τὸ μέγα στρατόπεδον καὶ ἀνεχώρουν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 23 4:1)
• τροφὴ δ’ ἦν καὶ χόρτου τισὶ παλαιοῦ σπάραγμα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 222:1)

Similar forms

• σπαραγμὸν (7)
• σπαραγμοῦ (5)
• σπαραγμῷ (4)
• σπαραγμοῖς (4)
• σπαράγματα (3)
• σπαραγμοὺς (2)
• σπαραγμοὶ (2)
• σπαραγμῶν (2)
• σπαράγματ (1)
• σπάραγμα (1)
• σπαραγμόν (1)
• σπαράγμασιν (1)
• σπαραγμούς (1)
• σπαράγμασι (1)
• σπαραγμὸς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.