Sense

1. a piece torn off, a piece, shred, fragment, mangled corpses
2. a tearing, rending

Examples

• "ὁ δὲ Κωλώτης ὅτι φωνάς τινας ἐρήμους πραγμάτων ἀποσπῶν καὶ μέρη λόγων καὶ σπαράγματα κωφὰ τοῦ βεβαιοῦντος καὶ συνεργοῦντος πρὸς νόησιν καὶ πίστιν ἕλκων ὥσπερ ἀγορὰν ἢ πίνακα τεράτων συντίθησι τὸ βιβλίον, ἴστε δήπου παντὸς μᾶλλον ὑμεῖς,ἔφην, τὰ συγγράμματα τῶν παλαιῶν διὰ χειρὸς ἔχοντες. (Plutarch, Adversus Colotem, section 32)
• ὥς τις εἶπεν, οἴνου καὶ σπαράγματα στεφάνων, καὶ κραιπαλῶντας ὁρῶμεν ἐπὶ θύραις ἀκολούθους: (Plutarch, De cohibenda ira, section 15 1:3)
• ὡς δὲ παραστρατοπεδεύσαντες ἐγγὺς καὶ κατασκεψάμενοι τὸν πόρον ἤρξαντο χοῦν, καὶ τοὺς πέριξ λόφους ἀναρρηγνύντες, ὥσπερ οἱ γίγαντες, ἅμα δένδρα πρόρριζα καὶ κρημνῶν σπαράγματα καὶ γῆς κολωνοὺς ἐφόρουν εἰς τὸν ποταμόν, ἐκθλίβοντες τὸ ῥεῦμα καὶ τοῖς ἐρείδουσι τὰ ζεύγματα βάθροις ἐφιέντες βάρη μεγάλα συρόμενα κατὰ ῥοῦν καὶ τινάττοντα ταῖς πληγαῖς τὴν γέφυραν, ἀποδειλιάσαντες οἱ πλεῖστοι τῶν στρατιωτῶν ἐξέλειπον τὸ μέγα στρατόπεδον καὶ ἀνεχώρουν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 23 4:1)
• τροφὴ δ ἦν καὶ χόρτου τισὶ παλαιοῦ σπάραγμα: (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 222:1)

Similar forms

• σπαραγμὸν (7)
• σπαραγμοῦ (5)
• σπαραγμοῖς (4)
• σπαραγμῷ (4)
• σπαράγματα (3)
• σπαραγμῶν (2)
• σπαραγμοὺς (2)
• σπαραγμοὶ (2)
• σπαράγματ (1)
• σπάραγμα (1)
• σπαραγμόν (1)
• σπαράγμασιν (1)
• σπαραγμούς (1)
• σπαράγμασι (1)
• σπαραγμὸς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.