σφυγμός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
σφυγμός
σφυγμοῦ
Structure:
σφυγμ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- the throbbing of inflamed parts
- the beating of the heart and circulatory system, pulse
- a vibration of the earth, quake
- (figuratively) any violent emotion
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰ δὲ τὰ μὲν ἐν σαρκὶ νοσήματα σφυγμοῖσ καὶ ὤχραισ φωρᾶται καὶ θερμότητεσ αὐτὰ καὶ πόνοι προπετεῖσ ἐλέγχουσι, τὰ δ’ ἐν ψυχῇ λανθάνει τοὺσ πολλοὺσ κακά, διὰ τοῦτ’ ἐστι κακίω, προσαφαιρούμενα τὴν αὑτῶν τοῦ πάσχοντοσ αἴσθησιν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 2:1)
- εἰ δὲ τὰ μὲν ἐν σαρκὶ νοσήματα σφυγμοῖσ καὶ ὢχραισ ἐρυθαινόμενα φωρᾶται, καὶ θερμότητεσ αὐτὰ καὶ πόνοι προπετεῖσ ἐλέγχουσι, τὰ δ’ ἐν ψυχῇ λανθάνει τοὺσ πολλοὺσ κακὰ ὄντα, διὰ τοῦτ’ ἐστι κακίω, προσαφαιρούμενα τὴν ἐπ’ αὐτοῖσ τοῦ πάσχοντοσ αἴσθησιν. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 2 5:2)
- καὶ σὺ ἴθι τῇ κακίᾳ νόσον ἀνήκεστον νοσῶν καὶ ὀλέθριον, ἀποκρύπτων τοὺσ φθόνουσ, τὰσ δεισιδαιμονίασ, ὥσπερ τινὰσ σφυγμούσ, δεδιὼσ παρασχεῖν τοῖσ νουθετεῖν καὶ ἰᾶσθαι δυναμένοισ. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 2 4:2)
- ἀτόμουσ τισ οἰέται καὶ κενὸν ἀρχὰσ εἶναι τῶν ὅλων ψευδὴσ ἡ ὑπόληψισ, ἀλλ’ ἕλκοσ οὐ ποιεῖ οὐδὲ σφυγμὸν οὐδ’ ὀδύνην ταράττουσαν. (Plutarch, De superstitione, section 1 3:1)
- ὡσ γὰρ ἐν τῷ σώματι πρὸσ τὰ πεπονθότα μέρη καὶ ἀλγοῦντα γίνεται φορὰ καὶ ὁλκὴ τῶν πλησίον, οὕτωσ ἡ γλῶττα τῶν ἀδολέσχων ἀεὶ φλεγμονὴν ἔχουσα καὶ σφυγμὸν ἕλκει τι καὶ συνάγει τῶν ἀπορρήτων καὶ κεκρυμμένων ἐφ’ ἑαυτήν. (Plutarch, De garrulitate, section 14 4:1)
- ὡσ γὰρ ἐν ἰατρικῇ σφυγμὸσ ἢ φλύκταινα μικρὸν οὐ μικροῦ δὲ σημεῖόν ἐστι, καὶ κυβερνήτῃ πελάγουσ φθόγγοσ ὄρνιθοσ ἢ διαδρομὴ κνηκίδοσ ἀραιᾶσ πνεῦμα σημαίνει καὶ κίνησιν τραχυτέραν θαλάσσησ· (Plutarch, De genio Socratis, section 12 1:3)
- ψύξισ ἀκρέων, δίψοσ καρτερὸν, στόματοσ ξηρότησ, προσώπου ἐρύθημα ξὺν ἀχροίῃ· ὑπέρυθροι δὲ τὸ ξύμπαν σῶμα· ὑποχόνδρια σκληρὰ, ἀνεσπασμένα, ὀδύνη ἐπὶ δεξιὰ μᾶλλον, καὶ παλμὸσ τῇδε παραμήκησ, μέχρι τῆσ λαγόνοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ τῆσ ἀρτηρίησ τῆσ παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἢν ὁ σφυγμὸσ ἐσ τὸ ἕτερον ὑποχόνδριον διασημαίνῃ . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 178)
- ἢν δὲ ἥκῃ μὲν ἤδη ἡ περίοδοσ ἐσ κρίσιν, νοτὶσ δὲ κληϊ῀δα καὶ μέτωπον ἱζάνῃ, καὶ ἄκρεα ψυχρὰ, σφυγμὸσ δὲ σμικρότατοσ ἠδὲ πυκνότατοσ, ὁκοῖον ἑρ́πων, ἀμυδρὸσ τὸν τόνον, μικρόν τι ἄρα λαβεῖν χρὴ σίτων, καὶ οἶνου ἐνεργῶσ ἅπτεσθαι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 149)
- καὶ γὰρ καὶ καύσοισι ἴκελα πάθεα ἐπὶ τοῖσι γίγνεται· πῦρ ὀξὺ καὶ δριμὺ, ἄση, δίψοσ, ἀπορίη, σφυγμὸσ παλμώδησ ἐν ὑποχονδρίῳ ἠδὲ τοῖσι μεταφρένοισι· ἄλλα, ὁκόσα μοι ἐπὶ τοῖσι σημείοισι γεγράφαται . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 254)
- Πυρῶδεσ γὰρ γίνεται, ἐπὴν φρίκη ἐγγένηται καὶ σφυγμόσ‧ φλεγμαίνει γὰρ τὰ ἕλκεα τότε, ὁκόταν διαπυῆοαι μέλλῃ‧ διαπυεῖ δὲ, ἀλλοιουμένου τοῦ αἵματοσ καὶ θερμανθέντοσ, ἑώσ σαπὲν πῦον γένηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.5)