Sense

1. a sense of pain, pain, suffering
2. pain, grief

Examples

• ὁ δὲ πανεπόπτης Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραὴλ ἐπάταξεν αὐτὸν ἀνιάτῳ καὶ ἀοράτῳ πληγῇ. ἄρτι δὲ αὐτοῦ καταλήξαντος τὸν λόγον, ἔλαβεν αὐτὸν ἀνήκεστος τῶν σπλάγχνων ἀλγηδὼν καὶ πικραὶ τῶν ἔνδον βάσανοι, (Septuagint, Liber Maccabees II 9:5)
• ὅτι ἐγὼ εἰς μάστιγας ἕτοιμος, καὶ ἡ ἀλγηδών μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. (Septuagint, Liber Psalmorum 37:18)
• οἰόνται δὲ περὶ γαστέρα τἀγαθὸν εἶναι καὶ τοὺς ἄλλους πόρους τῆς σαρκὸς ἅπαντας, δι ὧν ἡδονὴ καὶ μὴ ἀλγηδὼν ἐπεισέρχεται: (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 33)
• ὀλισθείη ἀλγηδὼν οὐχ ἕτερα τοιαῦτα κινοῦσα καὶ γαργαλίζουσα τοῦ σώματος: (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 312)
• λογίζεται δέ γέ που τότε κάλλιστα, ὅταν αὐτὴν τούτων μηδὲν παραλυπῇ, μήτε ἀκοὴ μήτε ὄψις μήτε ἀλγηδὼν μηδέ τις ἡδονή, ἀλλ ὅτι μάλιστα αὐτὴ καθ αὑτὴν γίγνηται ἐῶσα χαίρειν τὸ σῶμα, καὶ καθ ὅσον δύναται μὴ κοινωνοῦσα αὐτῷ μηδ ἁπτομένη ὀρέγηται τοῦ ὄντος. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 105:1)

Similar forms

• ἀλγηδόνας (39)
• ἀλγηδόνων (39)
• ἀλγηδόνος (29)
• ἀλγηδόνα (15)
• ἀλγηδὼν (10)
• ἀλγηδόσι (9)
• ἀλγηδόσιν (8)
• ἀλγηδόνι (8)
• ἀλγηδόνες (5)
• ἀλγηδών? (4)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.