Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμετος

Second declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἔμετος ἐμέτου

Structure: ἐμετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)me/w

Sense

  1. vomiting, sickness

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ χαλεπὸν οὖν ἦν ἐκ τοσούτου ἐμέτου ὀλίγα γοῦν διαφυλάττειν. (Lucian, Contemplantes, (no name) 7:16)
  • τοιαῦτά σοι, ὦ Φιλόκλεισ, παρὰ Εὐκράτει ἀκούσασ περίειμι νὴ τὸν Δία ὥσπερ οἱ τοῦ γλεύκουσ πιόντεσ ἐμπεφυσημένοσ τὴν γαστέρα ἐμέτου δεόμενοσ. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 31:5)
  • εἶτα ἔμετοσ ἐπὶ τούτοισ· (Lucian, Timon, (no name) 54:2)
  • "ἡ δὲ θεὸσ προσφιλὴσ γὰρ τοῖσ Ναυκρατίταισ ἦν αἰφνίδιον ἐποίησε πάντα τὰ παρακείμενα αὐτῇ μυρρίνησ χλωρᾶσ πλήρη ὀδμῆσ τε ἡδίστησ ἐπλήρωσεν τὴν ναῦν ἤδη ἀπειρηκόσι τοῖσ ἐμπλέουσιν τὴν σωτηρίαν διὰ τὴν πολλὴν ναυτίαν γενομένου τε ἐμέτου πολλοῦ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 184)
  • φύονται μαλακῶν ἄνθεα λευκοϊών ὅπου γὰρ ἐμέτου τινὲσ ἐγκώμια καὶ πυρετοῦ καὶ νὴ Δία χύτρασ ἐπιδεικνύμενοι, πιθανότητοσ οὐκ ἀμοιροῦσιν, ἦ που λόγοσ ὑπ’ ἀνδρὸσ ἁμωσγέπωσ δοκοῦντοσ ἢ καλουμένου φιλοσόφου περαινόμενοσ οὐκ ἂν ὅλωσ ἀναπνοήν τινα καὶ καιρὸν ἀκροαταῖσ εὐμενέσι καὶ φιλανθρώποισ παράσχοι πρὸσ ἔπαινον; (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 15:1)
  • Ῥήγνυται μὲν οὖν ἐξαπιναίωσ, ἢ πληγῇ, ἢ ἐντάσι ἄχθεοσ, ἢ ἀνωθήσει, ἢ ἀπὸ ὕψουσ ἅλματι, ἢ καὶ βοῇ, καὶ ὀργῇ μεγάλῃ, ἤ τεῳ ἄλλῃ ὁμοίῃ αἰτίῃ, εὖτε αὐτίκα ἐπὶ τῇ ἀρτηρίᾳ λάβρωσ τὸ αἷμα ἐκχέεται· ἢν δὲ ἀπὸ βρώσιοσ, χρὴ ἐπανερωτῆν, εἴ κοτε πρόσθεν ἔβηξε ὥνθρωποσ, ἢ δύσπνουσ γέγονε, ἢ ναυτίη, ἢ ἔμετοσ ἦγχε πάροσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 47)
  • Ἀπὸ δὲ κοιλίησ ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον, κἢν ἀπὸ ἀρτηρίησ ᾖ· ἢν δὲ ἀπὸφλεβὸσ, πολλόν τι μελάντερον , πολλὸν δὲ καὶ παγετώτερον· ναυτίη πολλὴ καὶ ἔμετοσ φλεγμάτων καὶ χολωδέων , τοῖσι σιτίοισι συμμιγνύμενον τὸ αἷμα, ἢν προβεβρώκῃ ὥνθρωποσ · ἐν γὰρ τῇ αὐτῇ χώρῃ ἄμφω ἅμα ἀλίζεται καὶ ἡ τροφὴ καὶ τὸ αἷμα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 65)
  • ἅττα δὲ αὐτέου ἴδια, ναυτίη, ἔμετοσ, ἀποσιτίη, λὺγξ, ἐρεύξιεσ, ὀξυρεγμίη · ἐπὶ δὲ τοῖσι καρδιώσσουσι καὶ αἰσθήσι ὀξύτεροι, ὡσ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι μᾶλλον ἢ πρόσθεν, καὶ γνώμῃ εὐσταθέστεροι, καὶ ψυχῇ καθαρώτεροι, καὶ τάδε οὐκ εἰσ τὰ παρεόντα μοῦνον, καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάντιεσ ἀτρεκέεσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 105)
  • Ἔλυσέ κοτε τάδε πάντα κοιλίη ἐκταραχθεῖσα πολλοῖσι φλεγματώδεσι, χολώδεσι, ἔμετοσ ὁμοίωσ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 267)

Synonyms

  1. vomiting

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION