Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔμπυος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔμπυος ἔμπυον

Structure: ἐμπυ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)n, pu/on

Sense

  1. suppurating

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Τοὺσ δὲ ξύμπαντασ ἐμπύουσ γιγνώσκειν χρὴ τοισίδε τοῖσι σημείοισι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 17.1)
  • Τῶν δὲ ἐμπύων τῶν ἐκ τῶν περιπλευμονικῶν οἱ γεραίτεροι μᾶλλον ἀπόλλυνται‧ ἐκ δὲ τῶν ἄλλων ἐμπυημάτων οἱ νεώτεροι μᾶλλον ἀποθνήσκουσι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 18.6)
  • Ὁκόσοι δὲ τῶν ἐμπύων καίονται ἢ τέμνονται, οἷσιν ἂν καθαρὸν μὲν το πῦον ᾖ καὶ λευκὸν καὶ μὴ δυσῶδεσ, σώζονται‧ οἷσι δὲ ὕφαιμόν τε καὶ βορβορῶδεσ, ἀπόλλυνται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 18.7)
  • ὅθεν καὶ τὴν νόσον ἀπ’ αἰτίασ ἐλαφρᾶσ ἀρξαμένην ἐξέθρεψε, καὶ πολὺν χρόνον ἠγνόει περὶ τὰ σπλάγχνα γεγονὼσ ἔμπυοσ, ὑφ’ ἧσ καὶ τὴν σάρκα διαφθαρεῖσαν εἰσ φθεῖρασ μετέβαλε πᾶσαν, ὥστε πολλῶν δι’ ἡμέρασ ἅμα καὶ νυκτὸσ ἀφαιρούντων μηδὲν εἶναι μέροσ τοῦ ἐπιγινομένου τὸ ἀποκρινόμενον, ἀλλὰ πᾶσαν ἐσθῆτα καὶ λουτρὸν καὶ ἀπόνιμμα καὶ σιτίον ἀναπίμπλασθαι τοῦ ῥεύματοσ ἐκείνου καὶ τῆσ φθορᾶσ· (Plutarch, Sulla, chapter 36 2:1)
  • καὶ ὡσ μὲν ὁ ἰατρὸσ ἔφη, εἰ μὴ κάθαρσισ αἵματοσ αὐτομάτη μοι πάνυ πολλὴ συνέβη περιωδύνῳ ὄντι καὶ ἀπορουμένῳ ἤδη, κἂν ἔμπυοσ γενόμενοσ διεφθάρην· (Demosthenes, Speeches 51-61, 20:1)
  • ἢν δὲ ταύτην ὑπερέλθῃ ὁ νοσέων, καὶ ἐντὸσ εἰκοστῆσ μὴ ἀποθνήσκῃ, ἔμπυοσ γίγνεται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 131)
  • ἔμπυοσ δὲ οὐ Ῥηϊδίωσ, γίγνεται δ’ οὖν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 280)
  • Καὶ ἔμπυοσ δὲ ἐξ ἀποστάσιοσ γίγνεται· κύστιοσ σημήϊα, τάπερ ἐπ’ ἄλλοισι · ἐπὶ φλεγμασίῃ γὰρ , καὶ ἐπὶ πυρετοῖσι, καὶ Ῥίγεσι, ἡ ἀπόστασισ· κίνδυνοι οἱ ὠυτοί· πῦον δὲ ἀλλ’ εἰ παχὺ, λευκὸν, οὐ κάκοδμον ἐκδιδοῖ, εὐηθέα τὰ ἀπὸ τῶνδε ἕλκεα· ἢν δὲ ἐπινέμηται, τρυγώδεα, μυξοποιὰ, κάκοδμα οὐρέουσι· τῶν τοιῶνδε οὐ βραδύνει θάνατοσ · δακνώδε α μὲν τὰ οὖρα· ὀδυνηρὰ δὲ ἡ πρόεσισ αὐτῶν, διαί̈σσει δὲ ἡ ὀδύνη μέσφι ἄκρων τοῦ καυλοῦ· βλάπτει δὲ αὐτέουσ πάντα καὶ τἀναντία· καὶ πλησμονὴ καὶ κένωσισ, καὶ ἀργίη καὶ κίνησισ, καὶ λουτρὰ καὶ ἀλουσίη, καὶ τροφὴ καὶ ἀτροφίη, καὶ γλυκέα καὶ ὀξέα, ἄλλων ἄλλα μὲν ὠφελεύντων , ἄλλα δὲ βλαπτόντων, εἰσ ἓν ξυμβῆναι μὴ δυναμένων. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 125)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION