ὕφαλος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ὕφαλος
ὕφαλον
Structure:
ὑφαλ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- under the sea, of the deep, the lower waters
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "τὸ μόρον τὸ βατῶδεσ, ξηρανθείσησ τῆσ σφαίρασ τῆσ συκαμινώδουσ, σπερματικὰσ ἔχει τὰσ διαγονάσ, καθάπερ ὑφάλουσ, καὶ διαφυὰσ ἔχει ψαθυρὰσ καὶ εὐχύμουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 372)
- φασὶ δὲ καὶ νήεσσιν ἁλιπλανέεσσι χερείουσ τὰσ ὑφάλουσ πέτρασ τῶν φανερῶν σπιλάδων. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 390 1:1)
- ὃσ ἤθη καὶ γλῶσσαν τῶν ἐπιχωρίων ἐκμαθών, ἐπειδὴ τοὺσ γονεῖσ αὐτῷ τελευτῆσαι συνέβη, βασιλεύοντοσ ἐν Τροίᾳ Πριάμου κάθοδον αὑτῷ δοθῆναι διαπράττεται, καὶ συνδιενέγκασ τὸν πρὸσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ πόλεμον ἁλισκομένησ τῆσ πόλεωσ ἀπέπλει πάλιν εἰσ Σικελίαν σὺν Ἐλύμῳ ποιησάμενοσ τὴν φυγὴν ἐν τρισὶ ναυσὶν, ἃσ Ἀχιλλεὺσ ἔχων ὅτε τὰσ Τρωάδασ ἐληίζετο πόλεισ ἑρ́μασιν ὑφάλοισ περιπεσούσασ ἀπέβαλεν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 52 5:1)
- οὐ μὴν οὐδὲ τὰ ἐν τῷ βυθῷ χρὴ λανθάνειν αὐτόν, ἢ λήσεται περιπεσὼν ὑφάλοισ πέτραισ ἢ ἀδήλοισ ἑρ́μασι· (Dio, Chrysostom, Orationes, 70:2)
- στενόσ τε γὰρ εἴσπλουσ καὶ πέτραισ ὑφάλοισ τὸν ἐπ’ εὐθὺ καμπτόμενοσ δρόμον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 693:2)
- πολλὴ δὲ καὶ ἡ κατ’ Ἀρκαδίαν μυθολογία, Δάφνησ φυγή, Καλλιστοῦσ θηρίωσισ, Κενταύρων παροινία, Πανὸσ γοναί, Ἀλφειοῦ ἔρωσ καὶ ὕφαλοσ ἀποδημία. (Lucian, De saltatione, (no name) 48:2)
- τόν τε γὰρ ἔσπλουν στενώτερον ταῖσ ναυσὶν ἐργάζεται παρήκων ὕφαλοσ καὶ ἅμα μὴ ἐκ βυθοῦ ταράσσεσθαι τὸν κλύδωνα ἔρυμα ἕστηκεν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 35 3:3)
- ἐκείνην μὲν οὖν αἱ Νύμφαι δέχονται, καὶ νῦν ἐστιν ὕφαλοσ, ὑπελθοῦσα τὴν λίμνην, ὥσ φασι. (Aristides, Aelius, Orationes, 1:12)
- ἐδόκει γάρ μοι παραπλήσιον εἶναι ὥσπερ ἂν εἰ διὰ παντὸσ τοῦ πελάγουσ ὕφαλοσ διεξελθὼν εἶτ’ ἠναγκαζόμην ἀποδιδόναι λόγον πόσοισ τισὶ τοῖσ πᾶσι ῥοθίοισ ἐνέτυχον καὶ ποίασ τινὸσ τῆσ θαλάττησ παρ’ ἕκαστον αὐτῶν ἐπειρώμην καὶ τί τὸ σῶζον ἦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:7)
- φέρει δ’ αἰτίαν πρῶτον μὲν ὅτι τῆσ ἔξω θαλάττησ καὶ τῆσ ἐντὸσ τοὔδαφοσ ἕτερόν ἐστιν, ἔπειθ’ ὅτι καὶ νῦν ἔτι ταινία τισ ὕφαλοσ διατέτακεν ἀπὸ τῆσ Εὐρώπησ ἐπὶ τὴν Λιβύην, ὡσ ἂν [μὴ] μιᾶσ οὔσησ πρότερον τῆσ τε ἐντὸσ καὶ τῆσ ἐκτόσ. (Strabo, Geography, book 1, chapter 3 8:10)