Ancient Greek-English Dictionary Language

διεκπαίω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διεκπαίω διεκπαίσω

Structure: δι (Prefix) + ἐκ (Prefix) + παί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break or burst through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπαίω διεκπαίεις διεκπαίει
Dual διεκπαίετον διεκπαίετον
Plural διεκπαίομεν διεκπαίετε διεκπαίουσιν*
SubjunctiveSingular διεκπαίω διεκπαίῃς διεκπαίῃ
Dual διεκπαίητον διεκπαίητον
Plural διεκπαίωμεν διεκπαίητε διεκπαίωσιν*
OptativeSingular διεκπαίοιμι διεκπαίοις διεκπαίοι
Dual διεκπαίοιτον διεκπαιοίτην
Plural διεκπαίοιμεν διεκπαίοιτε διεκπαίοιεν
ImperativeSingular διεκπαίε διεκπαιέτω
Dual διεκπαίετον διεκπαιέτων
Plural διεκπαίετε διεκπαιόντων, διεκπαιέτωσαν
Infinitive διεκπαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπαιων διεκπαιοντος διεκπαιουσα διεκπαιουσης διεκπαιον διεκπαιοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκπαίομαι διεκπαίει, διεκπαίῃ διεκπαίεται
Dual διεκπαίεσθον διεκπαίεσθον
Plural διεκπαιόμεθα διεκπαίεσθε διεκπαίονται
SubjunctiveSingular διεκπαίωμαι διεκπαίῃ διεκπαίηται
Dual διεκπαίησθον διεκπαίησθον
Plural διεκπαιώμεθα διεκπαίησθε διεκπαίωνται
OptativeSingular διεκπαιοίμην διεκπαίοιο διεκπαίοιτο
Dual διεκπαίοισθον διεκπαιοίσθην
Plural διεκπαιοίμεθα διεκπαίοισθε διεκπαίοιντο
ImperativeSingular διεκπαίου διεκπαιέσθω
Dual διεκπαίεσθον διεκπαιέσθων
Plural διεκπαίεσθε διεκπαιέσθων, διεκπαιέσθωσαν
Infinitive διεκπαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διεκπαιομενος διεκπαιομενου διεκπαιομενη διεκπαιομενης διεκπαιομενον διεκπαιομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀρχόμενοσ δὲ φανεροῦ ῥεύματοσ ὁ Ιὀρδάνησ ἀπὸ τοῦδε τοῦ ἄντρου κόπτει μὲν τὰ τῆσ Σεμεχωνίτιδοσ λίμνησ ἕλη καὶ τέλματα, διαμείψασ δ’ ἑτέρουσ ἑκατὸν εἴκοσι σταδίουσ μετὰ πόλιν Ιοὐλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενοσ ἐρημίαν εἰσ τὴν Ἀσφαλτῖτιν ἔξεισι λίμνην. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 610:1)
  • τῶν δὲ διεκπαίειν πειρωμένων πολλοὺσ μὲν ἐφικνούμενοι κοντοῖσ διέπειρον, οὓσ δὲ ξιφήρεισ ἐπιπηδῶντεσ εἰσ τὰ σκάφη, τινὰσ δὲ συντρεχούσαισ ταῖσ σχεδίαισ ἐναποληφθέντασ μέσουσ εἷλον ἅμα ταῖσ ἁλιάσιν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 623:1)
  • οἱ δὲ μήτε τοὺσ κατὰ κορυφὴν ἀμύνασθαι δυνάμενοι μήτε διεκπαίειν τῶν σφετέρων πρόσω βιαζομένων ἐπὶ τὰσ οἰκίασ τῶν πολεμίων, πρόσγειοι γὰρ ἦσαν, ἀνέφευγον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 28:1)
  • καὶ πολλοὺσ διεκπαίειν τολμῶντασ οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν, ἐν οἷσ καὶ Ιὤσηπόν τισ ὑπὲρ τὸ παρερρηγμένον τοῦ τείχουσ ἐκδιδράσκοντα βαλὼν ἀναιρεῖ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 76:1)

Synonyms

  1. to break or burst through

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION