Sense

1. to cut in two, cut through
2. to break through, to break through the line

Examples

• ἕτεροι δὲ ὁμοίως προσαναβάντες ἐν τῷ περισπασμῷ πρὸς τοὺς ἔνδον, ἐνεπίμπρων τοὺς πύργους καὶ πυρὰς ἀνάψαντες ζῶντας τοὺς βλασφήμους κατέκαιον. οἱ δὲ τὰς πύλας διέκοπτον, εἰσδεξάμενοι δὲ τὴν λοιπὴν τάξιν προκατελάβοντο τὴν πόλιν. (Septuagint, Liber Maccabees II 10:36)
• ἕτερος δέ τις οὐκ ἀγεννὴς λόγος, ἀλλὰ καὶ πάνυ γενναῖος, ὥς φησι, καὶ μεταξύ μου λέγοντος ὑπέκρουε καὶ διακόπτειν ἐπειρᾶτο τὴν ῥῆσιν καὶ ἐπειδὴ πέπαυμαι, οὐκ ἀληθῆ ταῦτα λέγειν φησὶ με, ἀλλὰ θαυμάζειν, εἰ φάσκοιμι ἐπιτηδειότερον εἶναι πρὸς λόγων ἐπίδειξιν οἴκου κάλλος γραφῇ καὶ χρυσῷ κεκοσμημένον αὐτὸ γάρ που τοὐναντίον ἀποβαίνειν. (Lucian, De Domo, (no name) 14:1)
• καὶ τὸ μέτωπον ἐς ὀξὺ ἀπολῆγον εὐπετῶς πᾶσαν τάξιν πολεμίαν διακόπτειν παρέχει, καὶ τὰς ἐπιστροφάς τε καὶ ἀναστροφὰς ὀξείας ποιεῖσθαι δίδωσιν. (Arrian, chapter 16 11:1)
• ἐγὼ δὲ ἀμηχανῶν τῷ πράγματι - ἐδεδίειν γὰρ μὴ ὁ Παγκράτης ἐπανελθὼν ἀγανακτήσῃ, ὅπερ καὶ ἐγένετο - ἀξίνην λαβὼν διακόπτω τὸ ὕπερον εἰς δύο μέρη: (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 27:13)
• πιμπλαμένων δὲ τῶν κοίλων καὶ ζευγνυμένων γεφύραις ὅσα χείμαρροι διέκοπτον ἢ φάραγγες, ὕψος τε τῶν ἑκατέρωθεν ἴσον καὶ παράλληλον λαμβανόντων, ὁμαλὴν καὶ καλὴν ὄψιν εἶχε δι ὅλου τὸ ἔργον. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 7 1:2)

Similar forms

• διακοσίους (203)
• διακοσίων (179)
• διακόσιοι (125)
• διακόσια (105)
• διακοσίας (82)
• διακοσίοις (50)
• διακούσας (37)
• διακονίαν (34)
• διακοσίαις (33)
• διακονίας (31)
• διακόνους (29)
• διακονεῖν (29)
• διάκονον (29)
• διακόψας (23)
• διάκονος (22)
• διακόψαι (22)
• διάκονοι (21)
• διακόνων (20)
• διακόσιαι (16)
• διακόσμου (15)
• διακόνοις (15)
• διακόνου (15)
• διακούσασα (14)
• διακόπτειν (13)
• διακοῦσαι (11)
• διακονῶν (11)
• διακονία (11)
• Διακοπὴ (11)
• διακοσμῶν (8)
• διακονῆσαι (8)
• διάκοσμον (8)
• διακορεῖς (7)
• διακόνῳ (7)
• διακοπῇ (7)
• διακονίᾳ (6)
• διακοπὴν (6)
• διακομίσας (5)
• διακομίσαι (5)
• διακόψαν (4)
• διακονοῦσι (4)
• διακόπτει (4)
• διακόπτεται (4)
• διάκοσμος (4)
• διακονίαις (4)
• διάκονοί (3)
• διακονικὰς (3)
• διάκονός (3)
• διακοπεὶς (3)
• διακορὴς (3)
• διακόσμῳ (3)
• διακοσμεῖν (3)
• διακόψαντα (3)
• διακομίζει (2)
• διακονῇ (2)
• διακονικὴν (2)
• διακοσμεῖ (2)
• διακονήσων (2)
• διακόνιον (2)
• διακονῶ (2)
• διακόπτῃ (2)
• διακομίζων (2)
• διάκονόν (2)
• διακοπέντος (2)
• διακόσιοί (2)
• διακοσμῇ (2)
• διακούειν (2)
• διακόψειεν (2)
• διακόσμει (2)
• διακόψοντα (2)
• διακονεῖ (2)
• διακονήσει (2)
• διακοπείη (2)
• διακοπῆς (2)
• διακόπτουσα (2)
• διακόψειε (2)
• διακοσμοῦν (2)
• διάκονε (2)
• διακοπὰς (2)
• διακόπτων (2)
• διακούων (2)
• διακονίαι (1)
• διακονῶσιν (1)
• διακοπέντα (1)
• Διακοπηνὴ (1)
• διακόπτοντι (1)
• διακορήσας (1)
• διακόψασι (1)
• διακόψωσι (1)
• διακομιεῖν (1)
• διακόνει (1)
• ῾διακοπὴ (1)
• [διακοσίους] (1)
• διακόψῃ (1)
• διάκοιλοι (1)
• διακόνησαί (1)
• διακονικὸς (1)
• διακοπαῖς (1)
• διακόπτω (1)
• διάκορος (1)
• διακούσω (1)
• διακονεῖς (1)
• διακονικὴ (1)
• διακονοῦν (1)
• διακοπείσας (1)
• διακοπῆναι (1)
• διακόπτοντα (1)
• διακοσιᾶν (1)
• διακομιδὴ (1)
• διακονικὰ (1)
• διακονικῶς (1)
• διακοπῶν (1)
• διακούουσι (1)
• διακόψεις (1)
• διακομίζον (1)
• διακονῇς (1)
• διακονικὸν (1)
• διακονοῦσα (1)
• διακοπαὶ (1)
• διακοπέντι (1)
• διάκοροι (1)
• διακούει (1)
• διάκουσον (1)
• διακονική (1)
• διακονιῶν (1)
• διακοπεῖσα (1)
• διακόπτον (1)
• διακορὲς (1)
• διακοῦσαν (1)
• διάκοψον (1)
• διακολλᾷς (1)
• διακονικῶν (1)
• διακονοῦσί (1)
• διακόσι (1)
• διακούετε (1)
• διακόψειν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.