Plutarch, Περικλῆς, chapter 6 2:

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 6 2:)

λέγεται δέ ποτε κριοῦ μονόκερω κεφαλὴν ἐξ ἀγροῦ τῷ Περικλεῖ κομισθῆναι, καὶ Λάμπωνα μὲν τὸν μάντιν, ὡσ εἶδε τὸ κέρασ ἰσχυρὸν καὶ στερεὸν ἐκ μέσου τοῦ μετώπου πεφυκόσ, εἰπεῖν ὅτι δυεῖν οὐσῶν ἐν τῇ πόλει δυναστειῶν, τῆσ Θουκυδίδου καὶ Περικλέουσ, εἰσ ἕνα περιστήσεται τὸ κράτοσ παρ’ ᾧ γένοιτο τὸ σημεῖον· τὸν δ’ Ἀναξαγόραν τοῦ κρανίου διακοπέντοσ ἐπιδεῖξαι τὸν ἐγκέφαλον οὐ πεπληρωκότα τὴν βάσιν, ἀλλ’ ὀξὺν ὥσπερ ὠὸν ἐκ τοῦ παντὸσ ἀγγείου συνωλισθηκότα κατὰ τὸν τόπον ἐκεῖνον ὅθεν ἡ ῥίζα τοῦ κέρατοσ εἶχε τὴν ἀρχήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION