Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμάω?

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diamaō

Principal Part: διαμάω διαμήσω

Structure: δι (Prefix) + ἀμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cut through
  2. to scrape away, to get, scraped away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμῶ διαμᾷς διαμᾷ
Dual διαμᾶτον διαμᾶτον
Plural διαμῶμεν διαμᾶτε διαμῶσι(ν)
SubjunctiveSingular διαμῶ διαμῇς διαμῇ
Dual διαμῆτον διαμῆτον
Plural διαμῶμεν διαμῆτε διαμῶσι(ν)
OptativeSingular διαμῷμι διαμῷς διαμῷ
Dual διαμῷτον διαμῴτην
Plural διαμῷμεν διαμῷτε διαμῷεν
ImperativeSingular διάμα διαμάτω
Dual διαμᾶτον διαμάτων
Plural διαμᾶτε διαμώντων, διαμάτωσαν
Infinitive διαμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμων διαμωντος διαμωσα διαμωσης διαμων διαμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμῶμαι διαμᾷ διαμᾶται
Dual διαμᾶσθον διαμᾶσθον
Plural διαμώμεθα διαμᾶσθε διαμῶνται
SubjunctiveSingular διαμῶμαι διαμῇ διαμῆται
Dual διαμῆσθον διαμῆσθον
Plural διαμώμεθα διαμῆσθε διαμῶνται
OptativeSingular διαμῴμην διαμῷο διαμῷτο
Dual διαμῷσθον διαμῴσθην
Plural διαμῴμεθα διαμῷσθε διαμῷντο
ImperativeSingular διαμῶ διαμάσθω
Dual διαμᾶσθον διαμάσθων
Plural διαμᾶσθε διαμάσθων, διαμάσθωσαν
Infinitive διαμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμωμενος διαμωμενου διαμωμενη διαμωμενης διαμωμενον διαμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμήσω διαμήσεις διαμήσει
Dual διαμήσετον διαμήσετον
Plural διαμήσομεν διαμήσετε διαμήσουσι(ν)
OptativeSingular διαμήσοιμι διαμήσοις διαμήσοι
Dual διαμήσοιτον διαμησοίτην
Plural διαμήσοιμεν διαμήσοιτε διαμήσοιεν
Infinitive διαμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμησων διαμησοντος διαμησουσα διαμησουσης διαμησον διαμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμήσομαι διαμήσει, διαμήσῃ διαμήσεται
Dual διαμήσεσθον διαμήσεσθον
Plural διαμησόμεθα διαμήσεσθε διαμήσονται
OptativeSingular διαμησοίμην διαμήσοιο διαμήσοιτο
Dual διαμήσοισθον διαμησοίσθην
Plural διαμησοίμεθα διαμήσοισθε διαμήσοιντο
Infinitive διαμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμησομενος διαμησομενου διαμησομενη διαμησομενης διαμησομενον διαμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆμων διῆμας διῆμα(ν)
Dual διήματον διημᾶτην
Plural διήμωμεν διήματε διῆμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημῶμην διήμω διήματο
Dual διήμασθον διημᾶσθην
Plural διημῶμεθα διήμασθε διήμωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cut through

  2. to scrape away

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION