Demosthenes, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 167:

πανταχόθεν μὲν τοίνυν δῆλόσ ἐσθ’ ὅτι ταῦτ’ ἔγραψ’ ἐπιβουλεύσασ μετὰ τοῦ βουλεύσασθαι ταῦτ’ ἀδικεῖν καὶ οὐ γνώμῃ διαμαρτών, μάλιστα δ’ ἐκ τοῦ πάντα τὸν νόμον μέχρι τῆσ ὑστάτησ συλλαβῆσ τοιοῦτον εἶναι· οὐδὲ γὰρ οὐδ’ ἄκων οὐδὲν ἔθηκεν ὀρθῶσ ἔχον, οὐδ’ ὡσ ὑμῖν ἔμελλε λυσιτελήσειν. πῶσ οὖν οὐκ εἰκὸσ μισεῖν καὶ τιμωρεῖσθαι τοῦτον, ὅστισ τοῦ μὲν δήμου ἠδικημένου ἠμέλησεν, ὑπὲρ δὲ τῶν ἠδικηκότων καὶ ὕστερον ἀδικησόντων τοὺσ νόμουσ ἔθηκεν;