Homer, Iliad, Book 21 24:

(호메로스, 일리아스, Book 21 24:)

τὼ μὲν ἄρ’ ὣσ εἰπόντε μετ’ ἀθανάτουσ ἀπεβήτην· αὐτὰρ ὃ βῆ, μέγα γάρ ῥα θεῶν ὄτρυνεν ἐφετμή, ἐσ πεδίον· τὸ δὲ πᾶν πλῆθ’ ὕδατοσ ἐκχυμένοιο, πολλὰ δὲ τεύχεα καλὰ δαὶ κταμένων αἰζηῶν πλῶον καὶ νέκυεσ· τοῦ δ’ ὑψόσε γούνατ’ ἐπήδα πρὸσ ῥόον ἀί̈σσοντοσ ἀν’ ἰθύν, οὐδέ μιν ἴσχεν εὐρὺ ῥέων ποταμόσ· μέγα γὰρ σθένοσ ἔμβαλ’ Ἀθήνη. οὐδὲ Σκάμανδροσ ἔληγε τὸ ὃν μένοσ, ἀλλ’ ἔτι μᾶλλον χώετο Πηλεί̈ωνι, κόρυσσε δὲ κῦμα ῥόοιο ὑψόσ’ ἀειρόμενοσ, Σιμόεντι δὲ κέκλετ’ ἀύ̈σασ· φίλε κασίγνητε σθένοσ ἀνέροσ ἀμφότεροί περ σχῶμεν, ἐπεὶ τάχα ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτοσ ἐκπέρσει, Τρῶεσ δὲ κατὰ μόθον οὐ μενέουσιν. ἀλλ’ ἐπάμυνε τάχιστα, καὶ ἐμπίπληθι ῥέεθρα ὕδατοσ ἐκ πηγέων, πάντασ δ’ ὀρόθυνον ἐναύλουσ, ἵστη δὲ μέγα κῦμα, πολὺν δ’ ὀρυμαγδὸν ὄρινε φιτρῶν καὶ λάων, ἵνα παύσομεν ἄγριον ἄνδρα ὃσ δὴ νῦν κρατέει, μέμονεν δ’ ὅ γε ἶσα θεοῖσι. φημὶ γὰρ οὔτε βίην χραισμησέμεν οὔτέ τι εἶδοσ οὔτε τὰ τεύχεα καλά, τά που μάλα νειόθι λίμνησ κείσεθ’ ὑπ’ ἰλύοσ κεκαλυμμένα· κὰδ δέ μιν αὐτὸν εἰλύσω ψαμάθοισιν ἅλισ χέραδοσ περιχεύασ μυρίον, οὐδέ οἱ ὀστέ’ ἐπιστήσονται Ἀχαιοὶ ἀλλέξαι· τόσσην οἱ ἄσιν καθύπερθε καλύψω. αὐτοῦ οἱ καὶ σῆμα τετεύξεται, οὐδέ τί μιν χρεὼ ἔσται τυμβοχόησ, ὅτε μιν θάπτωσιν Ἀχαιοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION