Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπολύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπολύω ἀπολύσω

Structure: ἀπο (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to loose from
to set free from, release or relieve from
(law) to acquit

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπολύω	ἀπολύεις	ἀπολύει
	Dual		ἀπολύετον	ἀπολύετον
	Plural	ἀπολύομεν	ἀπολύετε	ἀπολύουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀπολύω	ἀπολύῃς	ἀπολύῃ
	Dual		ἀπολύητον	ἀπολύητον
	Plural	ἀπολύωμεν	ἀπολύητε	ἀπολύωσιν*
Optative	Singular	ἀπολύοιμι	ἀπολύοις	ἀπολύοι
	Dual		ἀπολύοιτον	ἀπολυοίτην
	Plural	ἀπολύοιμεν	ἀπολύοιτε	ἀπολύοιεν
Imperative	Singular		ἀπολύε	ἀπολυέτω
	Dual		ἀπολύετον	ἀπολυέτων
	Plural		ἀπολύετε	ἀπολυόντων, ἀπολυέτωσαν
Infinitive		ἀπολύειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολυων ἀπολυοντος	ἀπολυουσα ἀπολυουσης	ἀπολυον ἀπολυοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπολύομαι	ἀπολύει, ἀπολύῃ	ἀπολύεται
	Dual		ἀπολύεσθον	ἀπολύεσθον
	Plural	ἀπολυόμεθα	ἀπολύεσθε	ἀπολύονται
Subjunctive	Singular	ἀπολύωμαι	ἀπολύῃ	ἀπολύηται
	Dual		ἀπολύησθον	ἀπολύησθον
	Plural	ἀπολυώμεθα	ἀπολύησθε	ἀπολύωνται
Optative	Singular	ἀπολυοίμην	ἀπολύοιο	ἀπολύοιτο
	Dual		ἀπολύοισθον	ἀπολυοίσθην
	Plural	ἀπολυοίμεθα	ἀπολύοισθε	ἀπολύοιντο
Imperative	Singular		ἀπολύου	ἀπολυέσθω
	Dual		ἀπολύεσθον	ἀπολυέσθων
	Plural		ἀπολύεσθε	ἀπολυέσθων, ἀπολυέσθωσαν
Infinitive		ἀπολύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολυομενος ἀπολυομενου	ἀπολυομενη ἀπολυομενης	ἀπολυομενον ἀπολυομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπολύσω	ἀπολύσεις	ἀπολύσει
	Dual		ἀπολύσετον	ἀπολύσετον
	Plural	ἀπολύσομεν	ἀπολύσετε	ἀπολύσουσιν*
Optative	Singular	ἀπολύσοιμι	ἀπολύσοις	ἀπολύσοι
	Dual		ἀπολύσοιτον	ἀπολυσοίτην
	Plural	ἀπολύσοιμεν	ἀπολύσοιτε	ἀπολύσοιεν
Infinitive		ἀπολύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολυσων ἀπολυσοντος	ἀπολυσουσα ἀπολυσουσης	ἀπολυσον ἀπολυσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπολύσομαι	ἀπολύσει, ἀπολύσῃ	ἀπολύσεται
	Dual		ἀπολύσεσθον	ἀπολύσεσθον
	Plural	ἀπολυσόμεθα	ἀπολύσεσθε	ἀπολύσονται
Optative	Singular	ἀπολυσοίμην	ἀπολύσοιο	ἀπολύσοιτο
	Dual		ἀπολύσοισθον	ἀπολυσοίσθην
	Plural	ἀπολυσοίμεθα	ἀπολύσοισθε	ἀπολύσοιντο
Infinitive		ἀπολύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀπολυσομενος ἀπολυσομενου	ἀπολυσομενη ἀπολυσομενης	ἀπολυσομενον ἀπολυσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέλυον	ἀπέλυες	ἀπέλυεν*
	Dual		ἀπελύετον	ἀπελυέτην
	Plural	ἀπελύομεν	ἀπελύετε	ἀπέλυον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπελυόμην	ἀπελύου	ἀπελύετο
	Dual		ἀπελύεσθον	ἀπελυέσθην
	Plural	ἀπελυόμεθα	ἀπελύεσθε	ἀπελύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

κρίνων κρίσεισ ἀδίκουσ καὶ τοὺσ μὲν ἀθῴουσ κατακρίνων, ἀπολύων δὲ τοὺσ αἰτίουσ, λέγοντοσ τοῦ Κυρίου. ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖσ. (Septuagint, Liber Susanna 1:53)
φιλόσοφοσ ἀπολύων ὅτι μάλιστα τὴν ψυχὴν ἀπὸ τῆσ τοῦ σώματοσ κοινωνίασ διαφερόντωσ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 93:1)
Καὶ μὴ τεγγέτω ὅλωσ, καὶ ὀλιγοσιτεέτω, καὶ πινέτω ὕδωρ‧ ἢν δὲ ἀπολύων εὐρίσκῃσ τὰ σχάσματα φλεγμαίνοντα, καταπλάσσειν τῷ ἐκ τοῦ ἀγνοῦ καὶ λίνου καρποῦ καταπλάσματι‧ ἢν δὲ ἑλκωθῇ τὰ σχάσματα καὶ ξυῤῬαγῇ, πρὸσ σχῆμα ὁρέων, ἔπειτα προσφέρων ὅτου ἂν δέῃ, τὰ λοιπὰ ἰητρεύειν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 24.3)
"τοὐναντίον δ’ οἱ παλαιοὶ τὸν θεὸν Ἐλευθερᾶ καὶ Λύσιον ἐκάλουν καὶ μαντικῆσ πολλὴν ἔχειν ἡγοῦντο μοῖραν, οὐ διὰ τὸ βακχεύσιμον καὶ μανιῶδεσ ὥσπερ Εὐριπίδησ εἶπεν, ἀλλ’ ὅτι τὸ δουλοπρεπὲσ καὶ περιδεὲσ καὶ ἄπιστον ἐξαιρῶν καὶ ἀπολύων τῆσ ψυχῆσ ἀληθείᾳ καὶ παρρησίᾳ χρῆσθαι πρὸσ ἀλλήλουσ δίδωσιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 5:20)
ἐτίμα τε γὰρ τοὺσ θεοὺσ ὡσ οὐδεὶσ ἄλλοσ καὶ παιᾶνα ἐποίησεν εἰσ τὸν Ἀπόλλω καὶ τὴν Ἄρτεμιν, καὶ τοὺσ νέουσ ἐκώλυε διαφθείρεσθαι οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὀνειδίζων καὶ προφέρων αὐτοῖσ, εἴ τισ ἄπληστοσ ἢ ἀκόλαστοσ ἢ τὰ τῆσ πόλεωσ ἠργολάβει, τοὺσ μὲν ἀπολύων ἐπ̓ ἀργυρίῳ, τοὺσ δὲ συκοφαντῶν, τοὺσ δὲ νησιώτασ τοὺσ ταλαιπώρουσ λεηλατῶν ἐπὶ προφάσει φόρων ἢ καταλογῇ στρατιωτῶν, ὥσπερ ἔνιοι ποιοῦσι παῤ ἡμῖν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 17:1)

Synonyms

to loose from
- ἀφυβρίζω (to give loose)
- ὑπεκπρολύω (to loose from under, loosed, from under)
- ἐπανίημι (to let loose at)
- ἀναγνάμπτω (to undo, loose)
to set free from
- λῡ́ω (to set free, to release)
- ἐλευθερόω (to set free, loose or release from)
- ἀπαλλάσσω (to set free, release, deliver)
- ἀποκουφίζω (to lighten, set free from, relieve)
- ἀναλύω (to unloose, set free, release)
- ἐκλύω (to loose, release, set free)
- ἀπαλλάσσω (to be set free or released from, get rid of)
- ἐξαφίημι (to set free from)
- μεθίστημι (to set free, from)
- ἐπιλύω (to loose, untie, to set free)
to acquit
- ἀπαλλάσσω (to be acquitted)

διεξέρχομαι (to go through)
ἀκακίᾱ (An acacia tree)
ἐμπληξία (amazement)
καταγιγνώσκω (to remark)
φιλολογία (love of learning)
συκοφάντημα (a sycophant's trick)
φιλόχρηστος (loving goodness or honesty)
κακολόγος (evil-speaking)
εὐηθικός (good-natured)
ψευδομαρτυρία (false witness)
ἐξεταστής (an examiner)
μετάμελος (repentance)
συγχαίρω (to rejoice with)
προδοτικός (traitorous)
φείδομαι (to spare)
προσποιητός (taken to oneself)
καταφεύγω (to flee for refuge)
σύμφημι (to assent)
αἰσχρολογία (foul language)
ἐφέσιμος (in which there was the right of appeal)
δείκνῡμι (I show)
ἐκδοτέος (one must give up)
ταπείνωσις (humiliation)
καύχησις (reason to boast)
βασκαίνω (to slander)
κολακικός ()
ἄρνησις (denial)
τελείωσις (accomplishment)
μεταδοτέος (one must give a share)
ἐξαμαρτάνω (to err from the mark)

Derived

ἐκλύω (to loose, release, set free)
καταλύω (I destroy, I abolish, I do away with)
παραλύω (to weaken, to cause sickness or illness)
συλλύω (to help in loosing, to help to solve a difficulty or end a quarrel, to rest under the same roof)
ὑπολύω (to loosen beneath or below, made, give way under him)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀπολύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to loose from

to set free from

to acquit

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀπολύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to loose from

to set free from

to acquit

Related

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어