Lucian, Pro lapsu inter salutandum 32:

(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 32:)

ἐπὶ γοῦν τοῦ πρώτου Σεβαστοῦ καὶ τοιόνδε τι λέγεται γενέσθαι· ὁ μὲν ἔτυχε δίκην τινὰ δικάσασ ὀρθῶσ καὶ ἀπολύσασ ἐγκλήματοσ τοῦ μεγίστου ἀδίκωσ συκοφαντούμενον ἄνθρωπον, ὁ δὲ χάριν ὁμολογῶν μεγάλῃ τῇ φωνῇ, Χάριν οἶδά σοι, ἔφη, ὦ αὐτοκράτορ, ὅτι κακῶσ καὶ ἀδίκωσ ἐδίκασασ· καὶ τῶν περὶ Σεβαστὸν ἀγανακτησάντων καὶ διασπάσασθαι τὸν ἄνθρωπον ἐθελόντων, Παύσασθε χαλεπαίνοντεσ, ἐκεῖνοσ ἔφη· οὐ γὰρ τὴν γλῶτταν αὐτοῦ, ἀλλὰ τὴν γνώμην ἐξετάζειν ἄξιον. ἐκεῖνοσ μὲν οὕτωσ· σὺ δ̓ εἴτε τὴν γνώμην σκέψαιο, πάνυ εὔνουν εὑρήσεισ, εἴτε τὴν γλῶτταν, εὔφημοσ καὶ αὐτή.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION