Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπολύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπολύω ἀπολύσω

Structure: ἀπο (Prefix) + λύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to loose from
  2. to set free from, release or relieve from
  3. (law) to acquit

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολύω ἀπολύεις ἀπολύει
Dual ἀπολύετον ἀπολύετον
Plural ἀπολύομεν ἀπολύετε ἀπολύουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπολύω ἀπολύῃς ἀπολύῃ
Dual ἀπολύητον ἀπολύητον
Plural ἀπολύωμεν ἀπολύητε ἀπολύωσιν*
OptativeSingular ἀπολύοιμι ἀπολύοις ἀπολύοι
Dual ἀπολύοιτον ἀπολυοίτην
Plural ἀπολύοιμεν ἀπολύοιτε ἀπολύοιεν
ImperativeSingular ἀπολύε ἀπολυέτω
Dual ἀπολύετον ἀπολυέτων
Plural ἀπολύετε ἀπολυόντων, ἀπολυέτωσαν
Infinitive ἀπολύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολυων ἀπολυοντος ἀπολυουσα ἀπολυουσης ἀπολυον ἀπολυοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπολύομαι ἀπολύει, ἀπολύῃ ἀπολύεται
Dual ἀπολύεσθον ἀπολύεσθον
Plural ἀπολυόμεθα ἀπολύεσθε ἀπολύονται
SubjunctiveSingular ἀπολύωμαι ἀπολύῃ ἀπολύηται
Dual ἀπολύησθον ἀπολύησθον
Plural ἀπολυώμεθα ἀπολύησθε ἀπολύωνται
OptativeSingular ἀπολυοίμην ἀπολύοιο ἀπολύοιτο
Dual ἀπολύοισθον ἀπολυοίσθην
Plural ἀπολυοίμεθα ἀπολύοισθε ἀπολύοιντο
ImperativeSingular ἀπολύου ἀπολυέσθω
Dual ἀπολύεσθον ἀπολυέσθων
Plural ἀπολύεσθε ἀπολυέσθων, ἀπολυέσθωσαν
Infinitive ἀπολύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπολυομενος ἀπολυομενου ἀπολυομενη ἀπολυομενης ἀπολυομενον ἀπολυομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐνταῦθα οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ἐδέξαντό τε τοὺσ λόγουσ καὶ ἀνεθορύβησαν ἀφιέναι τὴν παῖδα τῷ ἱερεῖ, Ἀγαμέμνων δὲ οὔτ’ ἠφίει καὶ προσηπείλει εἰ λήψοιτο αὐτὸν ἢ νῦν ἐνδιατρίβοντα ἢ αὖθισ τῶν αὐτῶν ἕνεκα ἥκοντα, ὡσ οὐκ ἐπαρκέσουσαν τὴν ἱκετηρίαν αὐτῷ, οὐδὲ ὑπὲρ τῆσ παιδὸσ γενησομένουσ ἔτι τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆσ αὐτοῦ σωτηρίασ, τὴν δὲ οὐκ ἀπολύσειν, ἕξειν τε ἐν Ἄργει γυναῖκα, τὰ αὐτοῦ πράττουσαν διὰ βίου, ἀλλ’ εἴ τι δεῖται σωτηρίασ, ἀπιέναι ἤδη. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:9)
  • τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἔτι μυρίουσ, ἔσ τινα κώμην ὀχυρὰν συμφυγόντασ, Μαάρβαλ ὁ ὑποστράτηγοσ Ἀννίβου, μεγίστην καὶ ὅδε ἐπὶ στρατηγίᾳ δόξαν ἔχων, οὐ δυνάμενοσ ἑλεῖν εὐχερῶσ, οὐδὲ ἀξιῶν ἀπεγνωκόσι μάχεσθαι, ἔπεισε τὰ ὅπλα ἀποθέσθαι, συνθέμενοσ ἀπολύσειν ὅπῃ θέλοιεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 5:4)
  • οὗτοι Νουκερίαν ὑπήκοον ἡμῶν ἐπὶ συνθήκῃ λαβόντεσ, καὶ ὀμόσαντεσ σὺν δύο ἱματίοισ ἕκαστον ἀπολύσειν, τὴν μὲν βουλὴν αὐτῶν ἐσ τὰ βαλανεῖα συνέκλεισαν καὶ ὑποκαίοντεσ τὰ βαλανεῖα ἀπέπνιξαν, τὸν δὲ δῆμον ἀπιόντα κατηκόντισαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 9:2)
  • Μούμμιοσ δ’, ὁ τὴν Ἑλλάδα ἑλών, αἰσχρῶσ ἐνεδρευθεὶσ ὑπὸ τῶν ἱππέων ὑποσχομένων αὐτὸν ἀπολύσειν κατεκρίθη φεύγειν καὶ ἐν Δήλῳ διεβίωσεν. (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 5 4:6)
  • οὐκ εὐπειθῶσ δὲ ἀκροωμένων ὑφῆκε τῆσ ἀπειλῆσ, ἵνα μή τισ ἐκ τῶν νεολήπτων στρατῶν ἐπιγένοιτο θόρυβοσ, καὶ ἔλεγεν ἐν καιρῷ τε ἀπολύσειν σὺν Ἀντωνίῳ, καὶ ἄξειν νῦν οὐκ ἐπ’ ἐμφύλια ἔτι, πεπαυμένα σὺν τύχῃ χρηστῇ, ἐπὶ δ’ Ἰλλυριοὺσ καὶ ἕτερα ἔθνη βάρβαρα, σαλεύοντα τὴν μόλισ κτηθεῖσαν εἰρήνην, ὅθεν καταπλουτιεῖν αὐτούσ. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 13 6:4)

Synonyms

  1. to loose from

  2. to set free from

  3. to acquit

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION