헬라어 텍스트

Herodotus, The Histories, book 3, chapter 119

(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 119)

οἳ δὲ τῷ βασιλέι δεικνύουσι ἑωυτοὺσ καὶ τὴν αἰτίην εἶπον δι’ ἣν πεπονθότεσ εἰήσαν. Δαρεῖοσ δὲ ἀρρωδήσασ μὴ κοινῷ λόγῳ οἱ ἓξ πεποιηκότεσ ἐώσι ταῦτα, μεταπεμπόμενοσ ἕνα ἕκαστον ἀπεπειρᾶτο γνώμησ, εἰ συνέπαινοι εἰσὶ τῷ πεποιημένῳ. ἐπείτε δὲ ἐξέμαθε ὡσ οὐ σὺν κείνοισι εἰή ταῦτα πεποιηκώσ, ἔλαβε αὐτόν τε τὸν Ἰνταφρένεα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ τοὺσ οἰκηίουσ πάντασ, ἐλπίδασ πολλὰσ ἔχων μετὰ τῶν συγγενέων μιν ἐπιβουλεύειν οἱ ἐπανάστασιν, συλλαβὼν δὲ σφέασ ἔδησε τὴν ἐπὶ θανάτῳ.

ἡ δὲ γυνὴ τοῦ Ἰνταφρένεοσ φοιτῶσα ἐπὶ τὰσ θύρασ τοῦ βασιλέοσ κλαίεσκε ἂν καὶ ὀδυρέσκετο·

ποιεῦσα δὲ αἰεὶ τὠυτὸ τοῦτο τὸν Δαρεῖον ἔπεισε οἰκτεῖραί μιν. πέμψασ δὲ ἄγγελον ἔλεγε τάδε· "ὦ γύναι, βασιλεύσ τοι Δαρεῖοσ διδοῖ ἕνα τῶν δεδεμένων οἰκηίων ῥύσασθαι τὸν βούλεαι ἐκ πάντων. ἣ δὲ βουλευσαμένη ὑπεκρίνετο τάδε·

"εἰ μὲν δή μοι διδοῖ βασιλεὺσ ἑνὸσ τὴν ψυχήν, αἱρέομαι ἐκ πάντων τὸν ἀδελφεόν. πυθόμενοσ δὲ Δαρεῖοσ ταῦτα καὶ θωμάσασ τὸν λόγον, πέμψασ ἠγόρευε "ὦ γύναι, εἰρωτᾷ σε βασιλεύσ, τίνα ἔχουσα γνώμην, τὸν ἄνδρα τε καὶ τὰ τέκνα ἐγκαταλιποῦσα, τὸν ἀδελφεὸν εἵλευ περιεῖναί τοι, ὃσ καὶ ἀλλοτριώτερόσ τοι τῶν παίδων καὶ ἧσσον κεχαρισμένοσ τοῦ ἀνδρόσ ἐστι.

ἣ δ’ ἀμείβετο τοῖσιδε.

"ὦ βασιλεῦ, ἀνὴρ μέν μοι ἂν ἄλλοσ γένοιτο, εἰ δαίμων ἐθέλοι, καὶ τέκνα ἄλλα, εἰ ταῦτα ἀποβάλοιμι· πατρὸσ δὲ καὶ μητρὸσ οὐκέτι μευ ζωόντων ἀδελφεὸσ ἂν ἄλλοσ οὐδενὶ τρόπῳ γένοιτο. ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρεωμένη ἔλεξα ταῦτα. εὖ τε δὴ ἔδοξε τῷ Δαρείῳ εἰπεῖν ἡ γυνή, καί οἱ ἀπῆκε τοῦτόν τε τὸν παραιτέετο καὶ τῶν παίδων τὸν πρεσβύτατον, ἡσθεὶσ αὐτῇ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἀπέκτεινε πάντασ.

τῶν μὲν δὴ ἑπτὰ εἷσ αὐτίκα τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀπολώλεε.