Herodotus, The Histories, book 3, chapter 145

(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 145)

Μαιανδρίῳ δὲ τῷ τυράννῳ ἦν ἀδελφεὸσ ὑπομαργότεροσ, τῷ οὔνομα ἦν Χαρίλεωσ· οὗτοσ ὅ τι δὴ ἐξαμαρτὼν ἐν γοργύρῃ ἐδέδετο, καὶ δὴ τότε ἐπακούσασ τε τὰ πρησσόμενα καὶ διακύψασ διὰ τῆσ γοργύρησ, ὡσ εἶδε τοὺσ Πέρσασ εἰρηναίωσ κατημένουσ, ἐβόα τε καὶ ἔφη λέγων Μαιανδρίῳ θέλειν ἐλθεῖν ἐσ λόγουσ. ἐπακούσασ δὲ ὁ Μαιάνδριοσ λύσαντασ αὐτὸν ἐκέλευε ἄγειν παρ’ ἑωυτόν·

ὡσ δὲ ἄχθη τάχιστα, λοιδορέων τε καὶ κακίζων μιν ἀνέπειθε ἐπιθέσθαι τοῖσι Πέρσῃσι, λέγων τοιάδε. "ἐμὲ μέν, ὦ κάκιστε ἀνδρῶν, ἐόντα σεωυτοῦ ἀδελφεὸν καὶ ἀδικήσαντα οὐδὲν ἄξιον δεσμοῦ δήσασ γοργύρησ ἠξίωσασ· ὁρέων δὲ τοὺσ Πέρσασ ἐκβάλλοντάσ τέ σε καὶ ἄνοικον ποιέοντασ οὐ τολμᾷσ τίσασθαι, οὕτω δή τι ἐόντασ εὐπετέασ χειρωθῆναι. ἀλλ’ εἴ τοι σὺ σφέασ καταρρώδηκασ, ἐμοὶ δὸσ τοὺσ ἐπικούρουσ, καί σφεασ ἐγὼ τιμωρήσομαι τῆσ ἐνθάδε ἀπίξιοσ·

αὐτὸν δέ σε ἐκπέμψαι ἐκ τῆσ νήσου ἕτοιμοσ εἰμί.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION