Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐμπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐμπίπτω ἐμπεσοῦμαι ἐνέπεσον

Structure: ἐμ (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall in or upon or into
  2. to fall upon, attack
  3. to light or chance upon, to fall in with
  4. to break in, burst in or into, violently
  5. to fall upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπίπτω ἐμπίπτεις ἐμπίπτει
Dual ἐμπίπτετον ἐμπίπτετον
Plural ἐμπίπτομεν ἐμπίπτετε ἐμπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐμπίπτω ἐμπίπτῃς ἐμπίπτῃ
Dual ἐμπίπτητον ἐμπίπτητον
Plural ἐμπίπτωμεν ἐμπίπτητε ἐμπίπτωσιν*
OptativeSingular ἐμπίπτοιμι ἐμπίπτοις ἐμπίπτοι
Dual ἐμπίπτοιτον ἐμπιπτοίτην
Plural ἐμπίπτοιμεν ἐμπίπτοιτε ἐμπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐμπίπτε ἐμπιπτέτω
Dual ἐμπίπτετον ἐμπιπτέτων
Plural ἐμπίπτετε ἐμπιπτόντων, ἐμπιπτέτωσαν
Infinitive ἐμπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπιπτων ἐμπιπτοντος ἐμπιπτουσα ἐμπιπτουσης ἐμπιπτον ἐμπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμπίπτομαι ἐμπίπτει, ἐμπίπτῃ ἐμπίπτεται
Dual ἐμπίπτεσθον ἐμπίπτεσθον
Plural ἐμπιπτόμεθα ἐμπίπτεσθε ἐμπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐμπίπτωμαι ἐμπίπτῃ ἐμπίπτηται
Dual ἐμπίπτησθον ἐμπίπτησθον
Plural ἐμπιπτώμεθα ἐμπίπτησθε ἐμπίπτωνται
OptativeSingular ἐμπιπτοίμην ἐμπίπτοιο ἐμπίπτοιτο
Dual ἐμπίπτοισθον ἐμπιπτοίσθην
Plural ἐμπιπτοίμεθα ἐμπίπτοισθε ἐμπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐμπίπτου ἐμπιπτέσθω
Dual ἐμπίπτεσθον ἐμπιπτέσθων
Plural ἐμπίπτεσθε ἐμπιπτέσθων, ἐμπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐμπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐμπιπτομενος ἐμπιπτομενου ἐμπιπτομενη ἐμπιπτομενης ἐμπιπτομενον ἐμπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ΕΝ ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ οὐκ ἦν βασιλεὺσ ἐν Ἰσραήλ. καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ ἡ φυλὴ Δὰν ἐζήτει ἑαυτῇ κληρονομίαν κατοικῆσαι, ὅτι οὐκ ἐνέπεσεν αὐτῇ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ ἐν μέσῳ φυλῶν υἱῶν Ἰσραὴλ κληρονομία. (Septuagint, Liber Iudicum 18:1)
  • τέκνον, ἰδὲ τί ἐποίησεν Ἀμὰν Ἀχιαχάρῳ τῷ θρέψαντι αὐτόν, ὡσ ἐκ τοῦ φωτὸσ ἤγαγεν αὐτὸν εἰσ τὸ σκότοσ, καὶ ὅσα ἀνταπέδωκεν αὐτῷ. καὶ Ἀχιάχαροσ μὲν ἐσώθη, ἐκείνῳ δὲ τὸ ἀνταπόδομα ἐπεδόθη, καὶ αὐτὸσ κατέβη εἰσ τὸ σκότοσ. Μανασσῆσ ἐποίησεν ἐλεημοσύνην καὶ ἐσώθη ἐκ παγίδοσ θανάτου, ἧσ ἔπηξεν αὐτῷ, Ἀμὰν δὲ ἐνέπεσεν εἰσ τὴν παγίδα καὶ ἀπώλετο. (Septuagint, Liber Thobis 14:10)
  • καὶ ἐγένετο ὡσ ἤκουσεν ὁ βασιλεὺσ τοὺσ λόγουσ τούτουσ, ἐθαμβήθη καὶ ἐσαλεύθη σφόδρα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴν κοίτην καὶ ἐνέπεσεν εἰσ ἀρρωστίαν ἀπὸ τῆσ λύπησ, ὅτι οὐκ ἐγένετο αὐτῷ καθὼσ ἐνεθυμεῖτο. (Septuagint, Liber Maccabees I 6:8)
  • "τότε δὴ καὶ συλληφθεὶσ ἐπὶ τούτῳ ὁ Πρωτεὺσ ἐνέπεσεν εἰσ τὸ δεσμωτήριον, ὅπερ καὶ αὐτὸ οὐ μικρὸν αὐτῷ ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸσ τὸν ἑξῆσ βίον καὶ τὴν τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:13)
  • ὡσ δὲ καὶ εἰσ τὴν Ἰταλίαν διεφοίτησεν τοῦ μαντείου τὸ κλέοσ καὶ εἰσ τὴν Ῥωμαίων πόλιν ἐνέπεσεν, οὐδεὶσ ὅστισ οὐκ ἄλλοσ πρὸ ἄλλου ἠπείγετο, οἱ μὲν αὐτοὶ ἰόντεσ, οἱ δὲ πέμποντεσ, καὶ μάλιστα οἱ δυνατώτατοι καὶ μέγιστον ἀξίωμα ἐν τῇ πόλει ἔχοντεσ· (Lucian, Alexander, (no name) 30:2)

Synonyms

  1. to fall in or upon or into

  2. to fall upon

  3. to light or chance upon

  4. to break in

  5. to fall upon

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION