헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 62

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 62)

εἰ μὲν οὖν ἅμα τοῖσ σώμασι διαλυομένοισ καὶ τὸ τῆσ ψυχῆσ, ὁτιδήποτ’ ἐστὶν ἐκεῖνο, συνδιαλύεται, καὶ οὐδαμῇ οὐθὲν ἔτι ἐστίν, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ μακαρίουσ ὑπολάβω τοὺσ μηθὲν μὲν ἀπολαύσαντασ τῆσ ἀρετῆσ ἀγαθόν, δι’ αὐτὴν δὲ ταύτην ἀπολομένουσ. καὶ μνήμη μέχρι πλείστου παραμείνασα χρόνου·

ὃ καὶ τῷ ἀνδρὶ ἐκείνῳ συνέβη.

οὐ γὰρ μόνον Οὐολοῦσκοι τὸν θάνατον ἐπένθησαν αὐτοῦ καὶ ὡσ τῶν ἀρίστων γενόμενον ἐν τιμῇ ἔχουσιν, ἀλλὰ καὶ Ῥωμαῖοι, ἐπειδὴ τὸ πάθοσ ἐγνώσθη, μεγάλην συμφορὰν ὑπολαβόντεσ εἶναι τῆσ πόλεωσ, πένθοσ ἐποιήσαντο ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ· καὶ αἱ γυναῖκεσ αὐτῶν, ἃ νόμοσ ἐστὶν αὐταῖσ ἐπὶ τοῖσ ἰδίοισ τε καὶ ἀναγκαίοισ ποιεῖν κήδεσιν, ἀποθέμεναι χρυσόν τε καὶ πορφύραν καὶ τὸν ἄλλον ἅπαντα κόσμον μέλασιν ἀμφιασμοῖσ χρώμεναι τὸν ἐνιαύσιον ἐπένθησαν χρόνον. ἐτῶν δὲ μετὰ τὸ πάθοσ ὁμοῦ τι πεντακοσίων ἤδη διαγεγονότων εἰσ τόνδε τὸν χρόνον οὐ γέγονεν ἐξίτηλοσ ἡ τοῦ ἀνδρὸσ μνήμη, ἀλλ’ ᾅδεται καὶ ὑμνεῖται πρὸσ πάντων ὡσ εὐσεβὴσ καὶ δίκαιοσ ἀνήρ.

ἐκ βάθρων, τοιούτου τέλουσ ἔτυχεν.